φελιά, φελί

φελιά αφελή, φελούκας  γιοί
από κουπί  χορτάτοι
πως  κάμνονται  αμαναχοί
καμώνονται μονάχοι
θαρρείς  πατέρα, υπάρχεις

στερνός, στερνή  σε  γέλιου  γης
στης   πίκρας  το  κουρμπέτι
μετράμε  την,  λογούμε της
για  να μας εφτουρίσει

τη  μάμα που  δεν  είχαμεν
πανάκι να περμένει
για κόρη   που την  πέμψανε
της  άμμου η παινεμένη

στην άμμο εκεί, φουσκί
κουπί να μάθει μας, μπουχέσα
κι  είνι ναργκίς, που κρένει
στενά, άστα, χωρεμένη

σε   άφελο   γινάτι, από στουπί  χορτάτη
σε άφελο μονό εγώ, κορμάκι  μας αμοναχό
σε  άφελο χωρίς,  χ ωρίς μαζί

φελιά,  φελί
φελούκας  τα  μεινάρια