Μεταζωγραφή

μεταζωγραφή
μεταζωγραφήματα
με δελφινοδίκια γλαρογωσκορπίματα

άπό ευλαβητές γιαζωδούς ασίκηδες
εμμονόλυκους μπαζωμένους φρίκηδες

σε κουκοσχολειά χολιασμένα κρίματα
άι νταή ντουνιά ποιων;
αφήεις θύματα

άι καντή νταλγκά
ξερα έβρηκες και πας
άι καντή νταλγκά
ανθρωπίσια πελαγάς

άι νταβούλ ζορμπά
μικροπαραποίματα
φκιάνε γλιτωμό
από στραγγισμέ
ξεβρασμένα κύματα

ήτανε 'να μου χνούδι

ήτανε 'να μου χνούδι
κουφών καιρό μία φορά
φυσογυρνούσε στα στενά
κι εγυρολόγαε κλεφτό μπελιά
να του φκιανε τραγούδι
από τη χούφτα αγοριών
που 'ρμούραγε πεινάω
από τη φούστα κοριτσιών
που σάλευε βοήθεια
αμοίρι αυτός να
ν'ανιστοράει γεια
στου εσπασμένου τού καρπού μου τη ζαϊφια

και δαύτος μου, φλασιά μες το τζεπιό

του αρουριού νανιστοράει του καμψιά

εχε γεια χαρά

καρά καμψιά

παρά καμψιά

λιλά ν'αποπετάξει μακριά





Wednesday, September 14, 2011
Πλατεία Μαβίλη - Μετρό Μεγάρου Μουσικής. Πέντε "βοήθεια" και τρία "πεινάω" δρόμος...

έγραψε το χνούδι

xnoudi,blogspot,com

Αλισβερίσια

αρχιδοκρατούσες καημενιές περιφέρουμε θορυβιάζοντας μέλη κομμένα εντρόμως δοξάζοντάς τον μη και φέρει άλλη αναπηρία, πατρός κληρονομιά...στεράκια γκιαούρικα παραδομένα στου τόπου τη φτιαξιά κι απ'αντίδωρα νταλγκά θεού αποκαμωμένα κοντής πνοής αλισβερίσια που η μάνα μπάμπω γδικιάρα βηχάει τα...κρυμμένη γέλια στ'ανάμεσα... βηχάει τα γέλια μ'αίματα στις κλεμμένες της γλάστρες πενθούς χειμάρρους μες από τα τρία της δόντια αλούπω στραβοκάνα κυρα-Μάρω αυτοκολοβομένη επιτέλους μηχανή φυσικής επιλογής ταϊστής γιατί έτσι γέννας λευκού εμετού που εκσφενδονίζει εαυτόν να πισωγυρίσει το γάλα σκόνη ματαιωμένο ανθρωπάκι κοκκινομπλαβί για βυζί και μέλι να ξερνάει αντανακλαστικά θανή φυγή απ'το νερουλιασμένο θάμα καλιακούδων σαούλ που παύλου δίκιο συγχωράνε. Επιτέλους ο κι εμείς, μάνα ο κι μεις οκι μεις όχι εμείς μάνα, κυρίαρχοι γεννητωραίοι αποτελεσμάτων αποτυπομένων σε ζευγάρια παιδούδικα μάθια εξόφθαλμα, ναι μάνα,,, να κατρακυλάνε από ξεχαρβαλωμένες κόγχες κόρες για πάτημα, λέσι ζάρι αποστολικό τριτοδρομίτη πρίγκιπα,όχι εμείς μάνα, γέννα εμείς σταματημού

Να τα πάθουμε καλλιά αδερφέ

απελπίσου πατριώτη κι αυτό δεν παλεύεται μα του ανθρώπου αγάντα κλάμμα κρατημό απ την κραυγή την πρώτη να παλεύει άλλον μέσα σ αυτό,εσένα ένα ζευγάρι παπούτσια το'να λάστιχο σουρτοπατούμενο τ'άλλο πάνινο αφόρετο αλυσίδα μάρκα και τα δυο να φέρνουν απόγεμα μαγκωμένα απ τον ύπνο δυο ζευγάρια χέρια για ξερή το'να με χαλάζι πάρκινσον να μοιράζει τρεμάμενο με πείσμα παγίδες νίκης στην αυλή πλυσταριό του καφενέ τις κλεμμένες ήττες και τ'άλλο γελιονιμμένο να βαρκάρει μονοχεριά στην ξεχαρβαλωμένη τραμπάλα με το δόλωμα να γλύφει και να φτύνει μουρμουρίτσα σ'αναβροχιά από κοπάδι αγωνιά ψυχούλα ν'αλυσά αξιοσύνη αχάριστη ξερή από θυμητικό και πάλι πάλη μον...πάλι; ναι πάλι πάλη πετρά-Νάκο να βρέξει το μπιθράκι το αφόρετο ν'απλώσει στο ποδάρι του μ'ασπίδα τ'από ντροπή κατεβασμένο κεφάλι απέναντι στ'ανήμπορα καθαρισμένα κολλημένα με ταινία γυαλιά κι άκρων εξάρτηση από παλιοκαιρίσια αλλοτονισμένη ευκή να τα πάθουμε καλλιά αδερφέ

Μενέλαος Λουντέμης από το Καληνύχτα, ζωή

"Είπα για τα Γιάλτρα πώς πήγαινε η αριστοκρατία των χωριών και η πλεμπάγια της πόλης.Έτσι είναι. Και τούτο εκτός από μένα το βεβαιώνει και η γραμματική. Ήσαν πάρα πολύ αδύνατοι στην ορθογραφία. Διηγούνται πάνω σαυτό ένα φιάσκο που έπαθε ένας ανθρωπάκος κάποιου βουνίσιου χωριού. Είχε πάει ο καημένος μένα μπιλιέτο στην τσέπη κι όλη την ημέρα γύριζε κι έβριζε το γιατρό που του το δωσε. Μα μωρέ παιδάκι μου, ο ήλιος παντού ίδιος δεν είναι;ρωτούσε όποιον συντύχαινε Εμ βέβαια απαντούσε ο άλλος, αν ήταν αγράμματος. Διόλου, απαντούσε, αν ήταν εγγράμματος.Εισ τον Ι σ η μ ε ρ ι ν ό ν, επί παραδείγματι... Βρε, τι σημερινόν και αυριανόν!Ο ήλιος απ την αρχή ως το τέλος ήλιος δεν είναι; Τότε ο εγγράμματος έφευγε προσβλημένος, και η συζήτηση συνεχιζότανε με τον αγράμματο Και τι τρέχει, μάστορα, με τον ήλιο και ρωτάς; Άκου, μώρέ μάτια μου.Ο γιατρός μ έστειλε εδώ και μου γραψε σ ένα χαρτί να κάνω ηλιόλουτρα.Τι παλαβάδα είναι τούτη;Χάθηκε, μαθές, ο ήλιος στο χωριό μου; Αγκαλά, τι κάνω γω ούλη μέρα στο χωράφι;Ψένουμαι ή δεν ψένουμαι απ τον ήλιο; Για να σε στείλει όμως εδώ ο γιατρός κουμπάρε παναπεί αυτό χρειάζεται.Αρώτησες και κανένα γραμματιζούμενο; Αμ δα, κάνω και τίποτις άλλο; Λένε πως είναι εδώ ένα παληκάρι, σύρε αγλήγορα κι αρώτα το. Την επομένη πάει σ έναν φοιτητή που ήρθε να περάσει τη ρετσέτα, στο χωριό του.Πήρε ο ακαδημαϊκός πολίτης το μπιλιέτο,τη διάβασε, και αποφάνθηκε ότι ο γιατρός δεν ήξερε που παν τα τέσσερα. Αμ αυτό λέω κι εγώ! απαντά ικανοποιημένος ο χωριάτης Διότι...( συνεχίζει κορδωμένος ο φοιτητής) από γραμματική έχει μεσάνυχτα. Πες το ντε! Διότι...(συνεχίζει ακόμα πιο κορδωμένος ο φοιτητής) το "ήλιος" γράφεται το "η" με ήτα και το "λι" με γιώτα!Όχι το "ι" με γιώτα και το "λι" με ύψιλον.Ιλυόλουτρα...Ακούς!γιατρός, και να γράφει "ιλυόλουτρα" αντί για "ηλιόλουτρα"! Και τι διάτα μου δίνεις, μωρέ παιδάκι μου;Τι να φτιάκω; Να πας στο χωριό σου, να τον βρεις, και να τον κάνεις σκουπίδι. Η ιστορία λέει ότι ο χωριάτης γύρισε στο χωριό του άπρακτος και παρουσιάστηκε φουρτουνιασμένος στο γιατρό. Λοιπόν; του κάνει ο γιατρός πριν προφτάσει ο άλλος να τον κάνει σκουπίδι.Πώς πήγαν τα λουτρά;¨Εμπαινες έμπαινες γερά μες στη λάσπη; Λάσπη; Βέβαια ιλυόλουτρα δεν σου συνέστησα; Ε, τότε τι λάσπη μου τσαμπουνάς;Στάσου μωρέ γιατράκο και μ έπιασε αντράλα.Ήλιο τη λέτε τη λάσπη εσείς οι γιατροί;Ή τον ήλιο λάσπη; Όταν το "ι" γράφεται με... Γιατρέ μου να χαρείς ότι αγαπάς.Άσε τα "όταν" και πε μου τα σταράτα,Λασπόλουτρα μ έστειλες να κάνω ή ηλιόλουτρα; Ιλυόλουτρα. Εμ τότε τι λάσπες μου κρένεις; Γιατί έπρεπε τα ιλυόλουτρα να τα κάνεις στη λάσπη. Αμ τότε τι ηλιόλουτρα θα ταν, αφού θα κανα λασπόλουτρα; Διότι το "ι"... Γιατρούλη μου να χαίρεσαι τη μανούλα που σ εγέννα.Δε νογάω τα "όταν" και τα ¨διόταν".Λ ά σ π η ή ή λ ι ο; Λάσπη. Τότε γιατί την ανακατεύεις με ήλιο; Γιατί τη λάσπη ο επιστημονικός όρος τη θέλει"ιλύν" Και τι με κόφτει εμένα πώς τη θέλει το όρος μωρέ γιτρέ!Τ ο ό ρ ο ς θ α κ ά ν ε ι μ π ά ν ι ο ή ε γ ώ Έτσι τη λένε τη λάσπη μπάρμπα Θανασό.Η ιλύς της ιλύος. Κ α ι τ ι φ τ α ί ω ε γ ώ μ ω ρ έ θ ε ο μ π α ί χ τ η, ν α ζ ε μ α τ ι σ τ ώ σ τ α έ ξ ο δ α, ε π ε ι δ ή ς τ η λ ά σ π η τ η λ έ ν ε "η λ ί ο ς"! Κι ο χωριάτης από τότε ορκίστηκε να πεθάνει μόνος, χωρίς τη βοήθεια των γιατρών. Άιντε και καλό βόλι αδέρφια¨:)

...μ'αυτισμό σας

4 φίλοι
Ήτανε 4 φίλοι
κι έμεναν σ'ένα σκαμπίλι
κι ιδρωκόπαγαν
κι αγαπούσαν σκλείθρες
πεθαμένες ρήτρες

Ήτανε 4 φίλοι
κι έμεναν σ'ένα σκαμπίλι
και πυρώναν κι αποκάμανε
κι αλαφρώνανε γινάτια

και εσπούσανε παλάθκια
π'αρρωσταίνανε
και μυζούσανε χωράφια
του Μαγιού κανάτια

Αγγ. 11 χρόνια μ'αυτισμό σας


ένα τραγούδι
να σου πω ένα τραγούδι
να γελάσει σου το δόντι το στραβό
να γελάσει η ελιά σου
να αγιάσει η καρδιά σου να γροικά

να μερώσει σου τ'αχείλι
να χαρώ το σε
να δαγκάσω το λαιμό σου
να λαβώνω σε

Γιω. 12 χρόνια μ'αυτισμό σας

Καλημεραίοι
Καλημεραίοι γιατί
δευτερεραίοι μαζί
βρεθήκαμε
καλημεραίοι
ότι χαρήκαμε

να πούμε το λοιπόν
καλημεραίοι οι ωραίοι
οι νεαραίοι και γιολαραίοι


Αν. Γιω. 11-12 χρόνια μ'αυτισμό σας

Δε μιλάνε μα γράφουνε

λο λο λο λο λολό λολό!!!
Με γεια μας τσάκαλοι :)
Για σα!!!

Σαν θα συντριβαλύουν τα σπυριά

Υπό ταγκή θαν τα επούνε σακοσάρκια
που η μοίρα τρίχα τους
θα ξεφυγάει απ τη ρίζα της λερή
γιουργιομπουχός όταν σκολνάει η βρώμα
οι πόροι οι πόροι θαν τα επούνε
σακοσαρκία υποταγής αενάως αποτριχούμενα
σαν θα συντριβαλύουν τα σπυριά
και θα εμετίζουνε ξερνοταγής
σαρκοσακιά σαρκοσακιά ανθρωπίσια
που η μοίρα πέτσα τους
θ' αυτογδαρεί χοντρή
ανθρωποβόχα σάρα λιγδερή
από μαχαίρι μπάζο

άμα...ν'άνασταθούμε στα παιδιά
μαθκιών ταϊν' ολοζωής ν'ανατρυγούμ'ελπίδα
μαθκιών μαθιό ν'αναδεχτούμε ολαπαρχής
ψυχή ποντικαρού νυχτεριδιά να λευτερώνει