αρχιδοκρατούσες καημενιές περιφέρουμε θορυβιάζοντας μέλη κομμένα εντρόμως δοξάζοντάς τον μη και φέρει άλλη αναπηρία, πατρός κληρονομιά...στεράκια γκιαούρικα παραδομένα στου τόπου τη φτιαξιά κι απ'αντίδωρα νταλγκά θεού αποκαμωμένα κοντής πνοής αλισβερίσια που η μάνα μπάμπω γδικιάρα βηχάει τα...κρυμμένη γέλια στ'ανάμεσα... βηχάει τα γέλια μ'αίματα στις κλεμμένες της γλάστρες πενθούς χειμάρρους μες από τα τρία της δόντια αλούπω στραβοκάνα κυρα-Μάρω αυτοκολοβομένη επιτέλους μηχανή φυσικής επιλογής ταϊστής γιατί έτσι γέννας λευκού εμετού που εκσφενδονίζει εαυτόν να πισωγυρίσει το γάλα σκόνη ματαιωμένο ανθρωπάκι κοκκινομπλαβί για βυζί και μέλι να ξερνάει αντανακλαστικά θανή φυγή απ'το νερουλιασμένο θάμα καλιακούδων σαούλ που παύλου δίκιο συγχωράνε. Επιτέλους ο κι εμείς, μάνα ο κι μεις οκι μεις όχι εμείς μάνα, κυρίαρχοι γεννητωραίοι αποτελεσμάτων αποτυπομένων σε ζευγάρια παιδούδικα μάθια εξόφθαλμα, ναι μάνα,,, να κατρακυλάνε από ξεχαρβαλωμένες κόγχες κόρες για πάτημα, λέσι ζάρι αποστολικό τριτοδρομίτη πρίγκιπα,όχι εμείς μάνα, γέννα εμείς σταματημού
Πέμπτη 24 Μαΐου 2012
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Είναι δικά σου τα γραφόμενα; ή κάποιου άλλου; δεν θέλω να είμαι αγενής, περίεργη είμαι μόνο.
Δημοσίευση σχολίου