"Είπα για τα Γιάλτρα πώς πήγαινε η αριστοκρατία των χωριών και η πλεμπάγια της πόλης.Έτσι είναι. Και τούτο εκτός από μένα το βεβαιώνει και η γραμματική. Ήσαν πάρα πολύ αδύνατοι στην ορθογραφία. Διηγούνται πάνω σαυτό ένα φιάσκο που έπαθε ένας ανθρωπάκος κάποιου βουνίσιου χωριού.
Είχε πάει ο καημένος μένα μπιλιέτο στην τσέπη κι όλη την ημέρα γύριζε κι έβριζε το γιατρό που του το δωσε. Μα μωρέ παιδάκι μου, ο ήλιος παντού ίδιος δεν είναι;ρωτούσε όποιον συντύχαινε Εμ βέβαια απαντούσε ο άλλος, αν ήταν αγράμματος. Διόλου, απαντούσε, αν ήταν εγγράμματος.Εισ τον Ι σ η μ ε ρ ι ν ό ν, επί παραδείγματι...
Βρε, τι σημερινόν και αυριανόν!Ο ήλιος απ την αρχή ως το τέλος ήλιος δεν είναι; Τότε ο εγγράμματος έφευγε προσβλημένος, και η συζήτηση συνεχιζότανε με τον αγράμματο Και τι τρέχει, μάστορα, με τον ήλιο και ρωτάς; Άκου, μώρέ μάτια μου.Ο γιατρός μ έστειλε εδώ και μου γραψε σ ένα χαρτί να κάνω ηλιόλουτρα.Τι παλαβάδα είναι τούτη;Χάθηκε, μαθές, ο ήλιος στο χωριό μου; Αγκαλά, τι κάνω γω ούλη μέρα στο χωράφι;Ψένουμαι ή δεν ψένουμαι απ τον ήλιο;
Για να σε στείλει όμως εδώ ο γιατρός κουμπάρε παναπεί αυτό χρειάζεται.Αρώτησες και κανένα γραμματιζούμενο;
Αμ δα, κάνω και τίποτις άλλο;
Λένε πως είναι εδώ ένα παληκάρι, σύρε αγλήγορα κι αρώτα το.
Την επομένη πάει σ έναν φοιτητή που ήρθε να περάσει τη ρετσέτα, στο χωριό του.Πήρε ο ακαδημαϊκός πολίτης το μπιλιέτο,τη διάβασε, και αποφάνθηκε ότι ο γιατρός δεν ήξερε που παν τα τέσσερα.
Αμ αυτό λέω κι εγώ! απαντά ικανοποιημένος ο χωριάτης
Διότι...( συνεχίζει κορδωμένος ο φοιτητής) από γραμματική έχει μεσάνυχτα.
Πες το ντε!
Διότι...(συνεχίζει ακόμα πιο κορδωμένος ο φοιτητής) το "ήλιος" γράφεται το "η" με ήτα και το "λι" με γιώτα!Όχι το "ι" με γιώτα και το "λι" με ύψιλον.Ιλυόλουτρα...Ακούς!γιατρός, και να γράφει "ιλυόλουτρα" αντί για "ηλιόλουτρα"!
Και τι διάτα μου δίνεις, μωρέ παιδάκι μου;Τι να φτιάκω;
Να πας στο χωριό σου, να τον βρεις, και να τον κάνεις σκουπίδι.
Η ιστορία λέει ότι ο χωριάτης γύρισε στο χωριό του άπρακτος και παρουσιάστηκε φουρτουνιασμένος στο γιατρό.
Λοιπόν; του κάνει ο γιατρός πριν προφτάσει ο άλλος να τον κάνει σκουπίδι.Πώς πήγαν τα λουτρά;¨Εμπαινες έμπαινες γερά μες στη λάσπη;
Λάσπη;
Βέβαια ιλυόλουτρα δεν σου συνέστησα;
Ε, τότε τι λάσπη μου τσαμπουνάς;Στάσου μωρέ γιατράκο και μ έπιασε αντράλα.Ήλιο τη λέτε τη λάσπη εσείς οι γιατροί;Ή τον ήλιο λάσπη;
Όταν το "ι" γράφεται με...
Γιατρέ μου να χαρείς ότι αγαπάς.Άσε τα "όταν" και πε μου τα σταράτα,Λασπόλουτρα μ έστειλες να κάνω ή ηλιόλουτρα;
Ιλυόλουτρα.
Εμ τότε τι λάσπες μου κρένεις;
Γιατί έπρεπε τα ιλυόλουτρα να τα κάνεις στη λάσπη.
Αμ τότε τι ηλιόλουτρα θα ταν, αφού θα κανα λασπόλουτρα;
Διότι το "ι"...
Γιατρούλη μου να χαίρεσαι τη μανούλα που σ εγέννα.Δε νογάω τα "όταν" και τα ¨διόταν".Λ ά σ π η ή ή λ ι ο;
Λάσπη.
Τότε γιατί την ανακατεύεις με ήλιο;
Γιατί τη λάσπη ο επιστημονικός όρος τη θέλει"ιλύν"
Και τι με κόφτει εμένα πώς τη θέλει το όρος μωρέ γιτρέ!Τ ο ό ρ ο ς θ α κ ά ν ε ι μ π ά ν ι ο ή ε γ ώ
Έτσι τη λένε τη λάσπη μπάρμπα Θανασό.Η ιλύς της ιλύος.
Κ α ι τ ι φ τ α ί ω ε γ ώ μ ω ρ έ θ ε ο μ π α ί χ τ η, ν α ζ ε μ α τ ι σ τ ώ σ τ α έ ξ ο δ α, ε π ε ι δ ή ς τ η λ ά σ π η τ η λ έ ν ε "η λ ί ο ς"!
Κι ο χωριάτης από τότε ορκίστηκε να πεθάνει μόνος, χωρίς τη βοήθεια των γιατρών.
Άιντε και καλό βόλι αδέρφια¨:)