Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2008

Ρε σεις!!!

Δεν ξέρει κανένας σας τίποτε για το Λενιώ;;;;

Πεταλούδα τυφλή

Φυσάει εξω
για σένα το θυμό μου
πώς να ακούσω

πεταλούδα γκρι
μες σταυτί μου βουίζω
τυφλή χτυπιέμαι

φως μου, κίτρινο
της ζήσης μου κίτρινο
μέσα μου, πάλι




Μετακραυγή

λιμοτάγαρα
με ψυχές γεμίζετε
τις γκαβάντζες σας

μακάρι ούτε
σκουλήκι στον τάφο σας
να μην σας δώσει

κραυγή μου που σε
καταχωνιασα πάλι
στο μετά πάλι




Κόκκινο ψόφιο

Κορμί μου, αίμα
και πύο σ’ένα σπυρί
κρυμμένα ζέχνουν


κόκκινο ψόφιο
αχθοφόρων μυρμηγκιών
που δεν μυρίζουν


έξοδο ψάχνεις
πύο ν’αλλάξεις μ’αίμα
θυμό με φόβο

Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2008

Γέροντα πρόσεξε πουλύ

Η γρίπ’ του Οκτωβριού
θέλει το θάρρος του γιαβριού να την επολεμήσεις,
ζάφτι να την εκάνεις, ειδάλλως θαποθάνεις

Μα πρέπει να χεις κατά νου, μη και σε ετσακώσει
πριν να ‘βρεις το γιατρό να σ’δώκει γιατρικό
πριν κάνεις το εμπόλιο που θα σι ατσαλώσει


Γέροντα πρόσεξε πουλύ μην γρίπη και πουρδή
σε βρούνε μπόσκο μοναχό,
σε βρουνε δίχως μπόλιο

Για βήχας με το φτάρνισμα
και μια πουρδή παρέα,
μπορεί και για το γέροντα να αποβούν μοιραία!

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2008

Λενιώώώώώώώ΄;;;;;;;

ΤΙ ΓΕΝΙΤΑΙ ΒΡΕ ΤΣΑΚΑΛΑΚΙΑ ΜΕ ΤΗς ABBTHA ΤΟ BLOG ????????

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2008

Κούρβουλα ξερά

δε θα μυρίσεις
κόκκινο θα δεις μόνο
στα φώτα κοντά

κουρασμένα μου
ματούλια, νισσάφι πια
δρόμους και γκρίζο

αέρα θέλω
πράσινο και μυρωδιά
από βροχούλα

κούρβουλα ξερά
απ το χώμα στην άμμο
ζωή γυρεύουν



Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2008

Τράβα, ίσα στην ελευθερία

Προτού χαράξει
να βγεις στο δρόμο, όταν η θάλασσα είναι ακόμα κάτασπρη
σφίξε τα κουπιά και νιώσε την ηδονή
και μέσα σου την ευτυχία απ τον ιδρώτα
να πηγαίνεις
να πηγαίνεις με τις τράτες, χορεύοντας στο ρυθμό τους
ψάρια θα βγουν κόντρα στο δρόμο σου
να χαρείς
τινάζοντας τα δίχτυα
η θάλασσα λέπι, λέπι θαρθει στα χέρια σου
τότε που σωπαίνουν οι ψυχές των γλάρων
στους τάφους τους , στα βράχια
άξαφνα
στους ορίζοντες θαρρείς και ήρθε το τέλος του κόσμου
Τι λες,να ‘ναι άραγε γοργόνες, να ‘ναι πουλιά, γιορτές, παρελάσεις, πανυγήρια,
τι λες να ‘ναι;
να ‘ναι άραγε, σαν το δρόμο της νύφης με φλουριά και πέπλα , τι λες, να ναι καράβια;
Έι, εσύ!
γιατί στέκεσαι, πέσε στη θάλασσα
κάποιος πίσω σε περιμένει, μη σε νοιάζει
ολούθε ελευθερία, δε βλέπεις;
γίνε πανί
γίνε κουπί
γίνε τιμόνι
γίνε ψάρι
γίνε νερό
πήγαινε, όπου σε βγάλει



Προσπάθεια απόδοσης

Hurriyete dogru

Orhan Veli Kanιk