Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008

Ψωμί

Στην άκρη της γλώσσας μου τόνομα ενός παλιού φίλου
τα σύννεφα που κουβαλάνε μορφές ξεχασμένες
ένας ουρανός στην απεραντοσύνη του μπαίνει στην ψυχή μου
η γεύση, κάθε που ξαπλώνει κανείς ανάσκελα, μες στα χορτάρια

Στη χούφτα μου η ζεστασιά του ψωμιού, που έχω ακούσει
βουτάει πάνω μου σαν όμορφη φθινοπωρινή ανάμνηση
σαυτά τα κάτασπρα τα πεντακάθαρα σύννεφα.
Σκέφτομαι τραγουδώντας ένα παιδικό σκοπό

Ekmek
Orhan Veli Kanık

4 σχόλια:

island είπε...

Και καλά κάνει και σκέφτεσαι παιδικό σκοπό. Εκεί είναι τα ωραία. Στα σύννεφα και στα παλιά. Εκεί είναι η ουσία του σήμερα ίσως.

roula karamitrou είπε...

Μαζί σου είμαι καλόπαιδο
Καλημέρα :)


Chris29 το είδα...δεν καταλαβαίνω και πολλά, ξανθιά γαρ...τι να πω;
Να πω καλωσήρθες στη ρούλα!
Κεράστηκες τίποτις καλό μου;
Καλημέρα σου :)

A.F.Marx είπε...

Βρε συ Ρουλιώ, πόσο ζεστοί κι ανθρώπινοι είναι αυτοί οι γείτονες ποιητές που μας γνωρίζεις!
Και η μετάφρασή σου...just perfect
Μπράβο

roula karamitrou είπε...

Φχαριστώ βρε αλουφάκη...ξέρεις να στηρίζεις ανθρώπους :)

Αλλά επειδή έχεις και χιούμορ, άκου κιαυτό...just perfect...είναι μια σειρά από ρούχα για ελεφαντίνες...ε...ε... συγγνώμη για αφρατούλες...ΟΡΚΊΣΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕς ΤΙΠΟΤΑ ΣΚΑΣΜΕΝΟ!!!

έχω γελάσει πάρα πολύ απ το πρωί...άκου just perfect