Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

helas parfum

κι είχενε πια ταβάνι πιάσει η πίκρα / κι εκείνη δα η αναπνιά, πνεμόνι 'γρό
με μύτη χαρωπούλι κολιγιά
πόλης, σαμαρωμένης ρήτρα
για τον ξεστρατισμένο εχτρό


σ' άμαθο χωριατάκι, κλάμα ρετσινιά
από σάλια, που αχνούν κατουρημένη την ποδιά
και νίκη λάμα μπουκωμένη στα λαιμά
αλοίμονο μυρωδικό σε παζαρτζούδι, στης ξομονιάς την ώρα


Ακούεις λαντζεράκι; σε φέραμε να ζεις, τα τώρα ιστόρα
νοιχτό λοιπόν το στόμα κι η φωνή σου δυνατή, αντήλιο
κρυφτό σου, πρέπει να πουλήσεις αλλαχτή, helas parfum στο μύλο


helas parfum απ' τα καταπιωμένα κλάματα
του γανωμένου ουρανί
νίσκου λαντζεράκι



1 σχόλιο:

Δήμητρα είπε...

Ρουλίτα μου, σε χαιρετώ κ σε ασπάζομαι με πολύ χαρά. Ευχομαι να ειναι όλα καλά. Φιλιά πολλά!!