Δευτέρα 28 Ιουλίου 2008

Τράβηγμα το μανίκι...και μπουου!

Έλα, έλα...και σου χω παιχνίδι
...
Έλα μωρέ σοβαρέ, δε βαρέθηκες...παιχνίδι σου λέω
...
Έλα καινούριο είναι, θα δεις θα σαρέσει
...
Καινούριο...ε όχι καινούριο το ξέρουμε δε θα παιδευτούμε, έλα
...
Έλα, μωρέ σαν τα παλιά τα μπουου, τότε που σου τραβούσα το μανίκι να μου πάρεις
...
Α, θα θυμώσω ούτε τα μπουου δε θυμάσαι τα παγωτά μωρέ της μηχανής που τρώγαμε...εντάξει δε σαρεζαν εσένα... που έτρωγα, πότε δεν είπες όχι όταν σου τράβαγα το μανίκι...έλα, μπουου
...
Έλα μωρε βγάλε αυτά τα γυαλιά να δω τα μάτια σου να καταλάβω, έλα παιχνίδι σου λέω
...
Καλέ σταμάτα είπαμε τα γυαλιά να βγάλεις κι εσύ έβαλες και την τραγιάσκα, σταμάτα παιδί δεν έχει τόσο ήλιο πια, έλα
...
Α καλά... απ το καλό στο καλύτερο και την Κυριακάτικη τώρα ανά χείρας, που πας και συ ρε Καραμήτρου να ζητάς παιχνίδι κυριακάτικα, τα νέα τρέχουν, η ενημέρωση...έλα μωρέ ένα διάλειμμα θα ναι για λίγο
...
Εντάξει και γύρισμα πλευρό στην ξαπλώστρα...κιχ, αλλά ξεκάθαρος...άι πάγαινε ρε απά δα...θα παένω εντάψει, εσύ θα χάσεις το καινουριοπαλιό παιχνίδι...και θα το χορέψω μονάχη, γιατί έχει και μουσική το παιχνίδι, με τα δυο μου δάχτυλα το δείχτη και το μεσαίο θα το χορέψω, βαλσάκι είναι, βαλσάκι για σαρανταφευγάτους...ελάτε καλά μου δαχτυλάκια σε λάμδα σταθείτε, έτοιμα; Πάμε!

Έλα να παίξουμε όνειρο, ζωή, έλα ένα όνειρο με μουσική, μαζί με φως με χρώμα ζωή που να θυμίζει χαρά παιδική. Έλα να παίξουμε όνειρο ζωή και να ναι τόνειρο ως μάνας φιλί, μαζί με γεύση και με οσμή που να μυρίζει βανίλια ζωή. Να παίξουμε τόνειρο με μάνα τη ζωή να το χορέψουμε με μουσική, χωρίς γιατί, με πώς παιδικό, με πόσο πολύ με τώρα γιαρχή, που να θυμίζει γραφή παιδική, που να μυρίζει μαστίχα ζωή, έλα για τόνειρο μένα χορό, μαζί κι δυο μαζί με ρυθμό νακολουθάμε σκοπό αλλότινο. Να βάλουμε όνειρο ξανά στη ζωή να το ακούσουμε με μουσική, χωρίς γιατί, με πώς παιδικό, με πόσο πολύ με τώρα γιαρχή. Έλα μαζί με χρώμα κι οσμή σα ναναι πάλι βανίλια η ζωή, έλα μαζί με γεύση κι αφή να κάνουμε μάνα ξανά τη ζωή έλα ξανά, να πιούμε ζωή ως να ναι πάλι παιχνίδι, μαζί.

2 σχόλια:

νατασσΆκι είπε...

βαλσάκι για σαρανταφευγάτους...

εμείς οι σαρανταέρχομαι, δλδ, δεν;;;;
:(

Γιατί;
ε;
Ε;
:))))

όμορφο παιχνίδι, Ρουλιώ!
Μα, δεν υπάρχουν χαμένα όνειρα -πάνε στη Χώρα του Ποτέ, και περιμένουν να τα βρούμε, βρε!
:)

Φιλιά!

roula karamitrou είπε...

Ζούδι μου και για σας τους σκέτους φευγάτους :))))
Να σαι καλά για τα πάρτυ που κέρασες...θεραπευτικά λειτουργείς μικιό, πολύ