Απεξάρτηση

…κι άρχισε νακολουθεί οδηγίες και να ξεντύνεται να πετάει το καπέλο και τη μύτη
και να τρίβει το πρόσωπό του για να φύγουν οι φακίδες και να κλωτσάει το κοντό το παντελονάκι, όπως του παν, γυμνός… μέσα στο δωμάτιο με τους παραμορφωτικούς καθρέφτες γυμνή εικόνα… άνθρωπος ρε αλήτες, καθρέφτες

καθρεφτίστε, το λοιπόν… εμπρός καθρεφτίστε, αλήτες… δείξτε μου και μένα ποιος, ποιος είμαι μάθετέ μου πώς να είμαι… μην και ρωτήσετε, αλήτες… δεν υπάρχουν ερωτήσεις στις οδηγίες δεν ρωτάνε οι καθρέφτες… δείχνουν αλήθεια… γυμνή, τη δικιά τους

άδειος… περίγραμμα, πλαίσιο έτοιμο για γέμισμα… κρυώνω… κρυώνω ρε, αλήτες καθρέφτες… το καπέλο μου, που ναι το καπέλο μου κι η μύτη κι οι φακίδες μου…
τα δεκανίκια μου

μα όχι, όχι πισωγυρίσματα… πρέπει… πρέπει ναπεξαρτηθώ, με πείσατε… πρέπει να μεγαλώσω, να θυμηθώ πως είμαι άντρας

με το πιστόλι στο μηνίγγι που χτυπάει φουσκωμένο, ψάχνοντας δρόμο… να διώξει το περίσσιο αίμα, που έβρεξε τα φτερά του περιστεριού… και δεν ταφήνει να πετάξει

και τώρα ακούω πείτε…πείτε την επόμενη οδηγία, πείτε μου τι να κάνω… να μιλήσω πρέπει, να μιλήσω ναι; Θυμάμαι καλά την οδηγία; Στο κενό να μιλήσω; Στο άδειο μου περίγραμμα; Να με αγκαλιάσω πρέπει; Να με αγαπήσω; Να με θυμηθώ;

Κι εσείς θα στε κει…χαχαχαχα εκεί…εκεί…εδώ που ναστε, εδώ δεν έχει…εδώ ειν το πουθενά, αλήτες… Για να βοηθήσετε… χαχαχαχα να βοηθήσετε…τι καλοί…να βοηθήσετε αλήτες…πόσο, πόσο καλά ξέρετε να λυπάστε… Να με βοηθήσετε Να χτυπηθώ Πάνω σας…χαχαχα για να μάθω… Για να με δω Σπάζοντας…χαχαχαχα… και τους δυο μας…


ποτέ ρε αλήτες, καθρέφτες… ποτέ δε θα με αφήσω… άντρα να με κάνετε, πινόκιο… καραγκιόζης… πίπη φακιδομύτη… θα ντύνομαι… κάθε που κρυώνω και στον δικό μου τον καθρέφτη θα κοιτιέμαι, που καθρεφτίζει το μέσα μου

με χρώματα…χρώματα… κόκκινα της οργής, κίτρινα της θλίψης, μωβ του γκρεμού, γκρι της βροχής… μαύρα της τρύπας, μπλε, μπλε… της θάλασσας…κι άσπρο, άσπρο, άσπρο… της ευχής για το περιστέρι… που δε βρήκε καθαρούς ουρανούς


σαυτόν… που μου δείχνει εκείνο το κοριτσάκι το ξανθό… με τα γαλάζια τα μάτια… που περιμένει… με τα χείλια κατεβασμένα… το γενάρη τα χριστούγεννα


αρκεί να βγω… να βγω…να βγω… να βγω απ το δωμάτιο