Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

Ζαμάνηδες ραγιάδες

και μας ήκατσαν ζαμάνηδες ραγιάδες
π’ ακριβήναν οι παραδες
και φτηνήναν οι μπελάδες
κι άδειασεν ο καφενές

ουλοι μάγκες το λοιπόνε
καμωνόταν τον καπόνε
σε ταβλάκι με κλικάκι
ευκολάντζα παρτιδάκι

σε κερδίζω θα σε παίξω
με κερδίζεις θα την κάνω
ένα ασσοδυο παραπάνω
στη μανούλα μου θα τρέξω

στη μανούλα αφασία
που μας τύλιξε μουγγή
σε φασκιά υπεραξία
με ταμάχι αντί ζωή


στη μανούλα αφασία
που ξινίλα υστερία μας εφόρεσε
με λυγμού οικονομία μας αφόρισε
σε μια νια πολιτισμένη λέει πορεία
με φτιαγμένη επιθυμία
μια μπλαζέ εφησυχία
ώσπου ο θάνατος να ρθει
να ζητήσει το γιατί

1 σχόλιο:

Unknown είπε...

καλό, πολύ καλό!
κι από τι ξέρω, πραγματικό.