ήτανε 'να μου χνούδι
κουφών καιρό μία φορά
φυσογυρνούσε στα στενά
κι εγυρολόγαε κλεφτό μπελιά
να του φκιανε τραγούδι
από τη χούφτα αγοριών
που 'ρμούραγε πεινάω
από τη φούστα κοριτσιών
που σάλευε βοήθεια
αμοίρι αυτός να
ν'ανιστοράει γεια
στου εσπασμένου τού καρπού μου τη ζαϊφια
κουφών καιρό μία φορά
φυσογυρνούσε στα στενά
κι εγυρολόγαε κλεφτό μπελιά
να του φκιανε τραγούδι
από τη χούφτα αγοριών
που 'ρμούραγε πεινάω
από τη φούστα κοριτσιών
που σάλευε βοήθεια
αμοίρι αυτός να
ν'ανιστοράει γεια
στου εσπασμένου τού καρπού μου τη ζαϊφια
και δαύτος μου, φλασιά μες το τζεπιό
του αρουριού νανιστοράει του καμψιά
εχε γεια χαρά
καρά καμψιά
παρά καμψιά
2 σχόλια:
Rουλίτσα, χρόνια κ ζαμάνια! Τί κάνεις ρε ψυχή; Ελπίζω νά'σαι καλά. "Σεφ" Αντώνης.
Ωπα Σεφ! Ευχάριστη έκπληξη να σαι καλά :)
Δημοσίευση σχολίου