Τζάμια γραμμένα στης ψυχής τ’αφημένα
σκόνες και γύρη η αλήθεια να γύρει
χνώτα κι ιδρώτας να ζητάνε τα πρώτα
όλα σου τα ’χω, με τα δάχτυλα γράφω
ποτάμια οι μνήμες κι άλλα λόγια δεν ηύρες
για το έλα που στάζει στης ομίχλης το νάζι
για το έλα που δέρνει στης βροχής το κατόπι
για το έλα που πνίγει του αέρα τη μέρα
τζάμια γραμμένα στης ψυχής τ’ αφημένα
κι ένα τι ζωγραφίζει τη συγγνώμη π’ αξίζει
με τα δάχτυλα γράφω για ταξίδι φευγάτο
για καράβια στη σκόνη, δίχως κύματα ακόμη
ποτάμια οι μνήμες κι άλλα λόγια δεν ηύρες
για το μέγα ποτάμι της νεχίρ το κοράλλι
που κεντάει της αυγής βραδυνό παρακάλι
αμανέ στο φεγγάρι τη σιωπή της να πάρει
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
.jpg){kind=small}
2 σχόλια:
Της "νεχίρ" ή της "Νεχίρ";
Άν είναι γυναικείο όνομα το καταλαβαίνω.
Αν είναι με μικρό "νι", τι σημαίνει;
Τώρα εγώ αν ήθελα να υποστηρίξω το καλάμι μου, μάλλον δεν έπρεπε να σου απαντήσω, αλλά να σε ρωτήσω... εσύ τι λες να σημαίνει;)
Αλλά επειδή είμαι καλός άνθρωπος κι ακόμα το προβάρω το ανέβα κατέβα στο καλάμι θα σε πω τι προσπάθησα να κάνω
Με μικρό νι το λοιπόν για να είναι το μεγάλο ποτάμι και να χωράει να μιλάει για όλες τις Νεχίρ, αλλά και τους Νεχίρ (άπαντάται και σε άντρες σπανιότερα) που ήταν μεγάλα ποτάμια και δεν ακούστηκαν...και προχώρα το τώρα εσύ...άντε βόηθα τον, τον ποιητή...πώς το λένε άμα την ξεστομίσει την κουβέντα γίνεται ολονών,,,δεν είναι μόνο θκια του, έτσι δε λένε;
Δημοσίευση σχολίου