Τετάρτη 22 Απριλίου 2009

Δεν την αντέχεις εύκολα την άνοιξη




Στιγμές στιγμές παίρνει η ψυχή το τραγούδι
και λέει για τα μύχια της, να ακουστούν
κει που χορεύεις με το βουνό αντίκρυ
με μάτια-χείλια και πόδια-κιτάπια, να διαβαστούν

Με αλήτη μάχη θα ντην εχάσεις
τα χέρια μου κάνω μαύρα φτερά
όσο κι αν φύγεις δε θα ξεφύγεις
θα 'ρθω πετώντας από ψηλά

Με αλήτη μάχη θα ντην εχάσεις
τα μάτια μου δες, το τραγουδούν
τσιγγάνα μοίρα, με άμμο πλένεις
πόδια στυλιάρια που με πολεμούν

2 σχόλια:

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Πες το ψέμματα !!!
΄Ελα όμως που την τραβάει ο οργανισμός σου και την έχεις κάνει σύμβολο της νεότητας ,της ίδιας της
Ζωής.; Γι αυτό κι εγώ σου εύχομαι μιαν Άνοιξη και Ανάσταση να ζεις διαρκείας.
http://ligery.pblogs.gr
http://lygeri.pblogs.gr

roula karamitrou είπε...

Να σαι καλά Λυγερή, μόνο να την παλέψω προσπαθώ :)
Ότι επιθυμείς κι εσύ!