Πέμπτη 9 Απριλίου 2009

Να ‘χα να κόβω, να μας δίνω πασχαλιές

Άσπρο και ησυχία να μπορούσα να φυτέψω
για ‘κειες τις μέρες μάτια μου, που δε μπορώ ν’αντέξω
και λίγο ζέστη για τα πόδια μας, που σήμερα κρυώνουν
να 'χα να κόβω, να μας δίνω πασχαλιές να μας ελευτερώνουν

Σπόρο να 'χα από χρώμα και νερό, τώρα που το χώμα χάσκει
και χάντρες γυάλινες για το θλιμμένο μου γυφτάκι
και μουσική… αχ, εκείνο το παλιό μου το βιολάκι
να το φυτέψω στο μυαλό, να σβήσει τη νταρμπούκα

Να κάτεα πώς θα 'θελα, τη γλώσσα των φτερών
απ’ το πρωί οι όμορφες λαλούν το μυστικό
για ευτυχίες ανοιξιάτικες και φτου ξελεφτερίες
πώς δε λυπούνται μας, καθόλου τους παρίες

ίσως και να τολμούσα τότε να σου πω
πώς σα ‘νταμώνει μωβ με πράσινο
και τ’ άσπρο τ’ άγκαλιάζει, ο αφαλός μου χαίρεται
και η ψυχή μου σταματά να σκιάζει

3 σχόλια:

ritsmas είπε...

Καλημέρες, καλημέρες από την άσχημη πόλη. Επιστρέψατε στη βαση σας ή όχι ; Η ερώτηση δεν προϋποθέτει απάντηση \φιλια ρουλάκι και καλο πασχα

roula karamitrou είπε...

Καλημέρα ρίτσα :)
Επιστρέψαμε κι αν και προσπαθούμε να καλοκάτσουμε στ'αυγά μας, έχουμε το νατασσάκιον τάγαπημένο (γκρρρρρρ) να ανέβάζει ποστ, με τα της πενθήμερης και να μας ξαναξεσηκώνει!
Φιλιά να περνάτε καλά και καλό πάσχα σε σένα και στην οικογένειά σου ρίτσα :)

ritsmas είπε...

καλό πασχα Ρουλιώ. Μη δινεις σημασία στο μππρρρρρ , δεν αλλάζει αυτό. Ιδιο θα μείνει....