Ανθάκι

περήφανα ανάπηρο
ένα εγώ απτάλικο
στην άμμο θα στο ξεδιπλώνω
στου φεγγαριού τις απλωτές
σαν πάντα που θα σ' ανταμώνω

κι αν θες πανάκι θα γεννώ
κι αν θέλεις πέτρα πέτρα
αφρώνιερη σου ευχοκαλιά
απ' τα μικράτα μου παλέτα

μια λιοφιγούρα εμμονική
ατμός νερό και χιόνι
πόδια αγκαλιά που αιμοραγεί
τουφούλα γη σ'αμόνι

κι άιντε πάτα και τουφ τουφούλα
ξέρω πόσο πονεί μικράκι
κι άιντε ανάσα και γρουμφ ανθούλα
ξέρω κουτσό π'αργεί ανθάκι
μα γι' άκου το πως δωρωδεί
πονάκριβο περιβολάκι