Σάββατο 29 Μαΐου 2010

πουλάκια σε ναμάζηδες

τίπι τίπι ταπ
πουλάκια
μες στη ναιρημιά
βιολάκια

διαλυμένου εμμονικά
τρακτεριού ροδάκια
ζουρ και φουρ και βουρ
ρωτάνε
χόρτο για νάνθεί
για να ‘ναι

άκρων που δε φτάνε
νάμα της οργιάς.
Θύτης ο βοριάς
κλωτσάει
της παραφωνιάς
να πάει

σε παρακουσμένες έλα μαρίνες
πα σε ρέκλες και βιτρίνες
σε σκουπίδια σε πλακάκια
σα λουμίνια τραπεζάκια
ξομπλιασμένες μας μυρσίνες

φαπ και μπαπ και γκνταπ
να βάνει
πα στην ασχημιά
χαρμάνι
χώμα ν’αλυχτά
να γιάνει
νόχι μια στριγκλιά
να ράνει

το μαράγκιο το γεράνι
βούι βούι βαπ
γεράκι
μπι κεράς γιαπί
βάμμα ανθρωπινό
φωσάκι
γούριο δειλινό
στης ληθιάς μας το κοράκι

τίπι τίπι ταπ
κι όμως αντηχεί
δε το να σταθεί
αχ νά κει
τίπι τίπι ταπ
λαφράκι
τίπι τίπι ταπ
φοβιάκι
τρεις βολές μπουρδουκλωίσιες
τσόφλιες προσευχές πλαϊσιες
τίπι τίπι ταπ
γλυτώνει
τούτου του καιρού
κι ορθώνει
κλάμμα τ' αγεριού
να σώνει
κόντρα άλλο μη ζαλώνει

Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

μας είχα θυμάσαι;

ήταν τόσο ακριβό το πλήρωμα του άλεκτου
πολυαγαπημένο μου μουροσέληνο
που τώρα μ’ένα βήχα μόναχα
γαμωσύζυγο πιστόνε
φτύνω ακαταπαύστως κιτρινοπράσινα φλέματα
γαριασμένα αθήλυκα στρωσίδια
εις μίαν ευκοίλια φουσκοχύλικη παρωδίτσα
του εφηβικού γδαρμένου γκομενεδύου μου
φυτεμένο αδά που θέση θα πρεπε
στο ραγαδιασμένο κατσάκη λαιμό μου

μας είχα θυμάσαι;
όμως... άσπρη, καταφυγή υποσχεθεί

Πέμπτη 27 Μαΐου 2010

Εντεταλμένη επιθετικοποίηση της θάλασσας

Άναυδος κι ερωτησάκιας μια ζωή. Τι έγινε ρε παιδιά πότε, πώς, πούουουου ου ου; Πού το καημένο το κορκοδειλάκι, σαν πούυυυυ (πάμε με το ένα δύο τρία λέμε…ενωμένα τα χειλάκια και απορία στο μάτι μέχρι να σκάσει γάιδαρο και πουουουου ούλοι μαζί για συμπαράσταση) έγινε το κακό και δεν το πήρα πάαααααλι χαμπάρι; Και πότε ρε θεέ πότε με τη φορέσανε και κιχ δεν είπα; Και γιατί βρε μάνα εσύ που όλα τα με ξέρεις και όλα τα συ λέω γιατί ενώ με είπανε μόδα είναι το χαμηλοκάβαλο τώρα μη τον επιάνουνε κι ας πρόσεχες μη λιένε;
Πε με ρε μάνα έγινε κάτι και δεν κατάλαβα μίλα ρε μάνα μίλα ρε μάνα πατρίδα βάλε βουνά καμμένα και θάλασσες βρώμικες και δρόμους σκοτώστρες και γιοφύρια διακοσμητικά βάλε γυναίκες ξεμυαλιασμένες και άντρες ξέστρωτους παιδούδικη καβούρικη ψυχή όση σαπόμεινε και ιστορία θολή και γινάτι ατόφιο, βάλε φωνή και κύμα νακούσω πώς, που, πότε, γιατί πάλι σάφησα χαρτογιατάκικό μου καραβάκι να σε μακελέψει ημιαπασχολειό χαρτογιακάκικο σε μια φωτοτυπία της Τετάρτης που σουπιάζει τα μαγιάτικα θαλασσόρεινα θαλασσάρικα θαλασσιανά θαλασσένια θαλλασάκουστα θαλλασσάφερτα θαλλασσάπικρα θαλλασσάκρυβα θαλλασσάτρεμα θαλλασσάκλαφτα θαλλασσάκλειστα θαλλασσάπνιχτα θαλλασσακραύγατα θαλασσάπνιγα θαλλασάλιγα θαλλασσαδιάβαστα θαλλασσαγγέλητα θαλλασσαγέννητα θαλασσαδιάβατα θαλλέσωδιάλεχτα θαλλασούδικα
θαλασσοδρόσερα θαλασσάρμυρα θαλασσάκικα θαλασσομουρμούρικα θαλασσίζικα θαλασσαλάχεια θαλλασυστέρικα θαλασυστερικάαααααα θαλλασάλεχτα θαλλασαστέρινα θαλλάσδικα θαλλασίδικα θαλασσάδικα θαλασσαλλότινα θαλασσάρικα θαλασσιάτικα θαλάσσινα θαλλάσσιμα θαλασσικά… μωρέ τοπία… τόπια…μπάλλες χορταρισιες ολόδροσες τις λήγει με το έμπα τις λίγει άπρεπα σε σανόμπαλλες για τον στάβλο των –ιμών, -ινών, -ικών σας

αρμύρα μύρισε άφοβιο χαρτογιατάκικό μου καραβάκι
και δάγκανε ότι σου στερεί γιανοκαλοκαιράκι

Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

Οπισθενάκηδες θεραπευτές

πίσω σε μάστορα το φτιάμα
μ'ανασαιμιά του το γινάτι
κι αποκοτιά για γαϊτανάκι
πίσω στης Μιχαλούς το τάμα


δε θέλει λόγια περιττά
μον βλέμμα τώρα αρχινά
στον έσω τον καθρέφτη
και κόρνες φώτα γρηγοριές
θα ψάχνουνε το φταίχτη


τους πρέπει ναι, απιδιακή
του σάκου στα φανάρια απορία
να λυτρωθούνε με την έτσι υστερική
ανάπηρη οπισθενοπορεία
με μάτια χέρια μύτες και αυτιά
από γλαστρόνια σ'αχρηστία
γατόνια να φερμάρουνε με τράκα ιστορία


και να ναι λέει στον οχτώ
τ'αδήφαγο μιλέτι
οι νιοδηγοί τρακαριστές
μια νέα φτιαξη αναρχικοί
και να ναι λέει στον οχτό
μια νέα τάξη ατυπική
οπισθενάκηδες θεραπευτές
με φάρσα να γδικιούνται το κουρμπέτι



πίσω σε πακέτο κόκκινο
με ζεϊρια νέτα σκέτα
πίσω σε ζωή βεντέτα
ν'αχειλίζει τι μποέμ δεινό
με μπερεδάκι τη ναυτία
και μπόρσα μερακλίδικη
πολυαισθητηριακή αναπηρία

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

Πάμε Θανασώ

Θα ταν ορκισμέ… ένα τα καημένα
Κάμια δέκαριά πε… εδιά κυρά δασκάλα
κάμια δέκαριά πε… εδιά

πάνε στη δασκά...άλα τη δασκάλα
να της κλέψουν δυο φι…ιλιά κυρά δασκάλα
να της κλέψουν δυο φι…ιλιά

κείνη δεν εδέ…έχθη κυρ δασκάλα
και της κόψαν τα μα…αλλιά κυρά δασκάλα
και της κόψαν τα μα…αλλιά


Δημοτικό κάπου απ τα Γιάννενα ή κατά κει τάκουσα εγώ...όποιος όποια ξέρει κάτιτις παραπάνω ας πει :)

Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

Τα κυ χνάκια

Μεταξύ μας, μας ελέμε
τα στραβούλια τα κυ χνάκια
που ακόμα πάλι θέμε
ζωγραφίζοντας κυ χλάκια
από κάπου να πιαστούμε

και βάϊζει και βάϊζει
στραβά ζαβά πατούμε
μονόπατα στη λάσπη
και εχ και εχ και εχ
ξανά μανά στενούμε
σχολειό να μας αδράχτει

σε μια ρασμίνα εχ δρομή
που έχ θεση δε θα ζητάει
με ρόδινο να εχ τελεί
το κ που εκλεκτεί
για χ που κομποδένεται
σε ένα λαιμοτράγουδο
και όλο εβηχάει



για τη Νεφέλη, τραγουδάκι Αναστασίαααααα

Τρίτη 18 Μαΐου 2010

Λάλα το ρεεεεε!

Λάλα το ρε λάλα το
το έρμο το ανάλατο
αφού το τρώεις άτρωτε
κατά τη σε αμάσητε

μπορδούφαγε κατά τη με
περιφραγμένε ρεμπεσκέ
με σερνικομανιών το παιδοκόπι
που απ τα ψε ανακαλύψανε το φαγοπότι

και μπούρδου μπούρδου πέρδονται
απ το φαφούτικό τους στόμα
και λούρου λούρου ούρλιουνται
γραβατωμένες προσευχές
νερουλιασμένες προτροπές
παντάπιστοι πως εξεχνά
ακόμα λίγο, μια φορά
ο καλτ εικόνα ζελεγιός
ο εν προσομοιωτή λαός
το καθ'υπόταξη γρεκό

Σάββατο 15 Μαΐου 2010

Ωραία μας, κάποτε εσώρουχα

Πόσο ζωένια
στα μπούτια απέραντη
ανάσα στη σέλα έχω χύσει
να στανιάρω μυρωδάκι
απ'αλώνι αζύγιαστο
μονονταούλικο μαχόνι
στου βρακιού μου το καθημερνό
εν μύδρω μαρκόνι
που στ'αλογα ρυθμεί
επιστροφή

Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

άρριμες επιθυμίες

σα στην πλατεία, στα τελειώματα
μιας εθνικής γιορτής
με μιαν ανάσα ναι, μιαν όχι
της δασκαλίτσας που δεν προκάμει
σειρά να βάνει μετά το μπισκοτολούκουμο
στα άρτι παρελαύνοντα ιδρωμένα μέτωπα
καθώς, με μια ξεκαρδισμένη αγωνία
πηλαλάνε για τη βρύση
που ταϊζει το κακό... να πάει καλιά του
έτσι ρίμα να φτιάεις
να λέεις μου να τραγουδάω
άμαν οξωνοιαστείς
και στην τρεχάλα παραβγείς
τ'οφτό ξεδιαλεγούδι
που 'ρχεται πάντα σε στιγμή
που απαρατά σου το τραγούδι

εσύ για σέ
ιδιότροπέ μου εαυτέ
μπάλα κι ανασταρούδι

Κυριακή 9 Μαΐου 2010

Κράτα απ τους λυγμούς μου

και στήσου επιτέλους
στήσου μουνούχικο ηλεκτρονικό περίττωμα
πάρε πίσω τ’αρχίδια σου απ τα κεφάλια μας
βαρέθηκα να τα γλύφω
μαζί μ’όλα τ’ ανεκδίηγητα τα δίποδα τα χαλασμένα
τη γλώσσα μου βρωμίζουν
πάρτα και χώσε τα στο στόμα μου βαθιά
κάνε με να έχω άδικο
κάνε με να το βουλώσω
χώρισέ μας,γίνε μου άδικος...χώ ρε σέ με

κράτα απ τους λυγμούς μου
εδώ στην τελευταία ξέρα
σβέρκος γίνε σου λύκου γκιαούρη
σβήσε, σβήσε τ’ άνδρόγυνα λόγια μου
κανκάγιες άσκημες γριές
ανάξιες κι ανάπυρους να μας μεγαλώσουν
και προπάντων άρπαξε απ τα χέρια τους το γόνο σου
το θεό μας δευτέρωσε αδακά
στον πάτο της εθιμικά κληρονομημένης συναλλαγής
παγώσαμε... τώρα
φύσηχτον ξανά στα στήθια μας
να τον κοιμήσουμε… μαζί για λίγο
για λίγο μ’έναν ύπνο κουρνιαχτό
που θα ξεθάψει τ’ όνειρο
όπου όλα τα στήθια θα βάνουν πλάτη για τα νώτα
για λίγο, για λίγο… κουκούλι μεταξένιο να ντυθούμε
για κειο τ’αθερινάκι που τη λαχτάρα αρνήθηκε
τόσα χρόνια στο πευκί παρατημένο, κάμπιες να μας ζωγραφίζει

όμως εσύ σήκω, κράτα απ τους λυγμούς μου και σήκω
εγώ θα του νανουρίζω τη συγγνώμη μας
σήκω να χωματιάσεις ξανά τα νύχια σου
να ιδρωθείς χέρια κουπιά, ασβεστωμένα
που σκάβουνε στα πίσω νερό να φέρουνε
κράτα απ’ τους λυγμούς μου
εδώ στην τελευταία ξέρα
μα πριν, σύμμασε όλες τούτες
πάνω πάνω είναι,πάνω μας
μας γελάνε τρώγοντας μας
μια μια τις υποθήκες του αέρα μας
που σκούζουνε κι άλλο κι άλλο
πουληθείτε οι σκρόφες
όλες οι γρήγορες εύκολες αυτόματες απεριόριστες
πλαστικές αλμπενίδικες δανεισμένες ανίδρωτες
φιάκικες αρυμαλλούσες ευκαιρίες μας
κακόμοιρες αποδείξεις της συνενοχής μας
πέτα τες έξω
καθάρισε το σπίτι μας
κράτα σου λέω απ τους λυγμούς μου
εδώ στην τελευταία ξέρα
να θυμηθούμε ουρανό κι αέρα
και σφάξε τες στο γόνατο
αίμα απενοχής να τρέξει
να μας πιστέψει το ψαρόπουλο
να ματασπαρταρήσει
κύμα ορεγόμενο
ευλαβικός οδηγητής στα μέσα μας τραγούδια
κόκκινους από την τελευταία ξέρα
στα νερά μας, γέννα να μας κλέψει

Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

Βάσει πιθανοτήτων

παλεύω με τις πόρτες
ελλείψει δέντρων
διεκδικώντας ένα όριο
διαφυγής απ' τ'ανοιχτό
να βυζάξω
να παίξω στα σάλια μου
να κατουρήσω
να χέσω
να μαλακίσω
να πλύνω,για μια φορά να πλύνω
τον αυτισμό μου
σ' αγάλλιαγα χάδια
βάφτισης μαγδαληνής
γράφοντάς τον στους τοίχους
με σακατεμένη αξιοπρέπεια
σκύλο να θυμίσω
που περιχαρακώνει
παιδί που καταπίνεται
άνθρωπο να θυμίσω
που ντρέπεται
τη γλιτσερή φτήνια
της άρριζης κανονικότητά σας
άφωνο στην ελαφράδα του τρόμου σας

άνθρωπο να θυμίσω άλλον
που θέλει πίσω την πορεία και τα πόδια του

Εδώ στων μοναχών τα ρείθρα

Κουνάει θες δε θες
η μέρα τα γοφιά της
ρουφάει σε στα ξαφνικά
με βλέμματα απόμαχα
στα πεζοδρόμιά της


Εδώ στων μοναχών τα ρείθρα
αρπάζει σε απ τους καθρέφτες
ανέτοιμου θανάτου ρήτρα
ποδένει σου τους κλέφτες

κατάδικους και στους φιλεύει χρόνια
απ ’των παιδιών τσαλακωμένες σαϊτιές
απαρνημένες των ψυχών τους μυρουδιές
που τις αφάνισες με τούτη την εμετική κολόνια

Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Μαρτυρια-καταγγελια εργαζόμενης στη ΜARFIN

Απ την Πεντανόστιμη



Γυρισα αργα σπιτι,εχοντας ζήσει το τραγικο γεγονος της δολοφονιας των τριων εργαζομένων στη ΜΑΡΦΙΝ και τη μεγαλειώδη διαδηλωση.Ακουσα απο την ΤV πολλά σενάρια.
Ειμαι θλιμένη,ανοιγω το μειλ μου και βρισκω την παρακάτω επιστολή-



καταγγελια εργαζόμενης στη ΜΑΡΦΙΝ

"Νιώθω υποχρέωση απέναντι στους αδικοχαμένους συναδέρφους μου να πω αυτές τις αντικειμενικές αλήθειες. Στέλνω αυτό το μύνημα σε όλα τα μέσα ενημέρωσης και όλα τα ενημερωτικά sites. Όποιος έχει ακόμα συνείδηση, ας το δημοσιεύσει. Οι υπόλοιποι ας συνεχίσουν να παίζουν το παιχνίδι της κυβέρνησης.


● Η πυροσβεστική υπηρεσία δεν έχει δώσει έγγραφη άδεια για το συγκεκριμένο κτίριο, η συμφωνία ήταν κάτω από το τραπέζι, όπως άλλωστε γίνεται πρακτικά με όλες τις επιχειρήσεις και τις εταιρείες στην Ελλάδα.

● Το συγκεκριμένο κτίριο δε ...
διαθέτει πυρασφάλεια και πυροπροστασία, ούτε μελέτη ούτε εγκατάσταση, δηλαδή ψεκαστήρες οροφής, εξόδους διαφυγής, πυροσβεστικές φωλιές. Μόνο φορητούς πυροσβεστήρες, οι οποίοι φυσικά δε μπορούν να αντιμετωπίσουν μια εκτεταμένη πυρκαγιά σε ένα κτίριο φτιαγμένο με προ πολλού ξεπερασμένες προδιαγραφές ασφαλείας.


● Κανένα κατάστημα της τράπεζας δε διαθέτει προσωπικό εκπαιδευμένο στην αντιμετώπιση πυρκαγιών. Ούτε καν στη χρήση των λιγοστών πυροσβεστήρων. Η διοίκηση προφασίζεται πάντα το κόστος και δεν κάνει ούτε στοιχειώδεις κινήσεις για να προφυλάξει το προσωπικό.


● Ποτέ δεν έχει γίνει άσκηση εκκένωσης οποιουδήποτε κτιρίου από τους εργαζόμενους της τράπεζας ούτε έχει γίνει σεμινάριο από πυροσβέστες, ώστε να δοθούν οδηγίες για τέτοιες καταστάσεις. Οι μόνες ασκήσεις που έχουν γίνει στη Mafrin Bank είναι για σενάρια τρομοκρατικών ενεργειών και διαφυγή των μεγάλων κεφαλιών της τράπεζας από τα γραφεία τους.


● Το συγκεκριμένο κτίριο δεν είχε ειδική πρόβλεψη για φωτιά, παρόλο που λόγω η κατασκευή του είναι πολύ ευαίσθητη κάτω από τέτοιες συνθήκες και παρόλο που ήταν γεμάτο με υλικά από πάνω μέχρι κάτω. Υλικά που παίρνουν φωτιά πολύ εύκολα, όπως χαρτί, πλαστικά, καλώδια, έπιπλα. Το κτίριο αυτό αντικειμενικά είναι ακατάλληλο για χρήση σαν τράπεζα λόγω της κατασκευής του.


● Καμία ομάδα προσωπικού ασφαλείας δεν έχει γνώση πρώτων βοηθειών και πυρόσβεσης, παρόλο που πρακτικά του ανατίθεται με προφορική εντολή κάθε φορά να προστατέψει το κατάστημα. Οι τραπεζικοί υπάλληλοι καλούνται να γίνουν πυροσβέστες και σεκιούριτι ανάλογα με τις επιθυμίες του κάθε κ.Βγενόπουλου.


● Τα στελέχη της τράπεζας απαγόρεψαν κάθετα και κατηγορηματικά στους εργαζόμενους να φύγουν, παρόλο που οι ίδιοι το ζητούσαν επίμονα από νωρίς το πρωί, ενώ επέβαλλαν στους εργαζόμενους να κλειδώσουν τις πόρτες και επιβεβαίωναν συνέχεια τηλεφωνικά το κλείδωμα του κτιρίου. Όποιος φύγει να μην έρθει αύριο για δουλειά, ήταν η μόνιμη απειλή. Τους έκλεισαν ακόμα και την πρόσβαση στο διαδίκτυο για να μην επικοινωνούν με τον έξω κόσμο.


● Εδώ και μέρες επικρατεί πλήρης τρομοκρατία στην τράπεζα σχετικά με τις κινητοποιήσεις, με την προφορική προσφορά "ή δουλεύεις ή απολύεσαι".


● Οι δύο αστυνομικοί της ασφάλειας που δουλεύουν στο συγκεκριμένο κατάστημα για τις ληστείες δεν εμφανίστηκαν σήμερα, παρόλο που τα στελέχη είχαν υποσχεθεί προφορικά ότι θα τους φέρουν εκεί.

Επιτέλους κύριοι, κάντε την αυτοκριτική σας και σταματήστε να περιφέρεστε παριστάνοντας τους σοκαρισμένους. Είστε οι υπεύθυνοι για αυτό που έγινε σήμερα και σε κάποιο ευνομούμενο κράτος (σαν κι αυτά που κατά καιρούς χρησιμοποιείτε σαν παράδειγμα από τηλεοράσεως) θα ήσασταν ήδη κρατούμενοι για τις παραπάνω πράξεις. Με δόλο έχασαν τη ζωή τους οι συνάδερφοί μου σήμερα. Δόλο της τράπεζας και του κ.Βγενόπουλου προσωπικά, που έδωσε εντολή, όποιος δε δουλέψει να μην έρθει αύριο στο γραφείο."

[συμφωνα με πληροφορίες οι υπάλληλοι στη Marfin του συγκεκριμενου καταστήματος παρακαλούσαν απο τις 12 να φύγουν φοβουμενοι ενδεχόμενα επεισόδια. Διευθυντικό στέλεχος που βρισκόταν σε άλλο κατάστημα τους το απαγόρευσε. Οταν επεσαν οι μολότοφ οι υπάλληλοι άρχισαν να...
ανεβαίνουν προς τα πάνω. Υπήρχε μια σιδεριά και ήταν κλειδωμένα και δεν υπήρχε έξοδος κινδύνου. Οι υπάλληλοι ένας ένας πηδούσαν απο τον φωταγωγό σε διπλανά κτήρια, στην Costa Boda και στο Βασιλόπουλο για να σωθούν αλλά οι 3 δεν πρόλαβαν, πέθαναν απο τις αναθυμιάσεις."]

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΟΤΟΕ[απο τα ΝΕΑ]

......«Οι φυσικοί αυτουργοί πρέπει να βρεθούν και να τιμωρηθούν παραδειγματικά. Οι ηθικοί αυτουργοί, όμως, πρέπει να αναζητηθούν στην ασκούμενη πολιτική, στην επιχειρησιακή στάση της αστυνομίας αλλά και στις διοικήσεις των Τραπεζών που με την εκβιαστική τους πρακτική εμποδίζουν τη συμμετοχή των εργαζομένων στις κινητοποιήσεις και με την ανευθυνότητά τους δεν λαμβάνουν έγκαιρα όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας, για να προστατευθούν οι ανθρώπινες ζωές των εργαζομένων και των πολιτών στα τραπεζικά καταστήματα, που αποτελούν γνώριμους και διαχρονικούς στόχους σε όλη την διαδρομή που ακολουθούν κάθε φορά οι εργατικές πορείες και οι διαδηλώσεις.»



δεν ξερω τι να πω
πικρα,θλιψη,θυμος,δεν μπορω να αναλυσω πολιτικά τα γεγονότα παρα μονο να φερνω στο μυαλό μου ''ποιος οφελειται απο αυτη τη δολοφονια??????''
δεν θελω να γραψω τιποτε άλλο.αργότερα ισως

Δίδαξε η αλούπω η δημαρχέσσα

Γλωσσοϊστορία

Παλιοί αναρχικοί-2008 νεοαναρχικοί-κοινοί εγκληματίες του ποινικού δικαίου ή εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου…μη του φάμε και το δίκαιο, δεν είμαι και καλή στο μάθημα

Αριθμητικούλα

4 νεκροί 20 δέντρα 3 κάδοι 1 απορριμματοφόρο 2 μηχανάκια σαρώματος και καμπόσα πεζοδρόμια , πολλά πάντως γιαυτό και δεν είχε προλάβει να τα μετρήσει…ούλα μαζί ανθρώποι δέντρα μηχανάκια πλάκες ούλα μαζί…κι ο μουρόχαβλος χώρια να μετράει


Δράση και φυσικά συναίνεση

Με τη μάπα κατακόκκινη όσο και το βιζόν,ναι βρε θυμώνουν κι αυνά, …η κυρα Μάρω έσκασε απ το κακό της...

Επιτέλους όλοι ξέρουμε τα στέκια τους…να μη μείνει κολυμπηθρόξυλο όρθιο σήμερα το βράδυ!




Μιαν αλήθεια που πονάει 4 ζωές στο σφυρί, μουτζουρωμένη από πολύ προσεκτικά θολωμένη διατεταγμένη υπηρεσία με στόχο ποιος ξέρει άλλες πόσες

Ήρθε μια γρία απ την πόλη κι έφερε το χάσι χάσι Παναγίτσα μου να χάσει


Άιντε και τραγουδώντας να ξεκουβαλάμε αδέρφια γι' απέναντι

Σάββατο 1 Μαΐου 2010

Καλό μήνα

Πηγαίνει μια χρονία κλινίρης σένα χαροψυχολόγο να τη βοηθήσει ν'αρματωθεί για ν'αντιμετωπίσει το επερχόμενο μοιραίο.
Αμμόλουτρα κυρία μου,αμμόλουτρα πολλά... πρωί μεσημέρι βράδυ...συνηθάει ο άνθρωπος