πουλάκια σε ναμάζηδες

τίπι τίπι ταπ
πουλάκια
μες στη ναιρημιά
βιολάκια

διαλυμένου εμμονικά
τρακτεριού ροδάκια
ζουρ και φουρ και βουρ
ρωτάνε
χόρτο για νάνθεί
για να ‘ναι

άκρων που δε φτάνε
νάμα της οργιάς.
Θύτης ο βοριάς
κλωτσάει
της παραφωνιάς
να πάει

σε παρακουσμένες έλα μαρίνες
πα σε ρέκλες και βιτρίνες
σε σκουπίδια σε πλακάκια
σα λουμίνια τραπεζάκια
ξομπλιασμένες μας μυρσίνες

φαπ και μπαπ και γκνταπ
να βάνει
πα στην ασχημιά
χαρμάνι
χώμα ν’αλυχτά
να γιάνει
νόχι μια στριγκλιά
να ράνει

το μαράγκιο το γεράνι
βούι βούι βαπ
γεράκι
μπι κεράς γιαπί
βάμμα ανθρωπινό
φωσάκι
γούριο δειλινό
στης ληθιάς μας το κοράκι

τίπι τίπι ταπ
κι όμως αντηχεί
δε το να σταθεί
αχ νά κει
τίπι τίπι ταπ
λαφράκι
τίπι τίπι ταπ
φοβιάκι
τρεις βολές μπουρδουκλωίσιες
τσόφλιες προσευχές πλαϊσιες
τίπι τίπι ταπ
γλυτώνει
τούτου του καιρού
κι ορθώνει
κλάμμα τ' αγεριού
να σώνει
κόντρα άλλο μη ζαλώνει