Ήτανε που λιέτε ένας εβραίος κι ένα Σάββατο( το Σάββατο οι εβραίοι μόνο προσεύχονται...αλλά ΜΟΝΟ...τις άλλες μέρες όπλο κενό...όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω, ένα πράμα)
Κίνησε το λοιπόν ο Σάιλοκ για τη συναγωγή.
Εκεί που περπατούσε βιαστικός βιαστικός, πάνω σε μια στροφή...
τσουπ, να σου ένα τσουβάλι με λίρεεεες. Ξέχυλο!!!Να μα το θεό σας λέω.
Έχασε το χρώμα του ο Οβριός. Ίδρωσε, ξίδρωσε, ανεβήκαν οι σφυγμοί...ήταν και σε δύσκολη ηλικία, άρχισε να φυσά να ξεφυσά ρυθμικά...πουφ...πουφπουφ...πουφπουφπουφ, μπας και του περάσει...τίποτες!
Άρχισε να ζαλίζεται...έκλεισε τα μάτια κι έπεσε στα γόνατα
Γιατίιιιι; αναφώνησε
Γιατί Θεέ μου σε μένα τούτη τη δοκιμασία
Κάνε ένα θάμα κάνε κάτι για θαμαρτήσω...θαναγκαστώ...βόηθα με κάνε κάτι...πάρτο , εξαφάνισέ το, κάνε με να τρέξω να χαθώ...μόνο ναμαρτήσω μη μαφήνεις...κι άρχισε να κλαίει απαρηγόρητος και να προσεύχεται!
Σε λίγο ο καημένος ο Σάιλοκ σα να κουνήθηκε λιγάκι...θαύμα θαύμα σιγοψυθίρισε...θάυμα θαύμα λίγο πιο δυνατά και σηκώθηκε...βρε θαύμα θαύμα σας λέω κι άρχισε να χορεύει γύρω απ το τσουβάλι σαν το βιολιστή στη στέγη
Θε μου θε μου σευχαριστώ ...μονο εσύ θα μπορούσες...βρε άκου να δεις...βρε...τον...τι σκέφτηκε
ΒΡΕ ΓΥΡΩ ΓΥΡΩ ΟΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ...ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ...ΝΑ ΜΑ ΤΟ ΘΕΟ ΣΑς ΛΕΩ...ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ!
Φορτώθηκε το λοιπόν το τσουβάλι και τραγουδώντας πήρε το δρόμο τον ανάποδο...προς στο σπίτι
Λίγο παρακάτω συνάντησε κι ένα φίλο του το Μπασίρ του πε την ιστορία χορέψαν κι ένα βαλς μπροστά στο σπιτι του και μόλις φιληθήκανε κι άνοιξε την πόρτα ξανάγινε πάααααλι Παρασκευήηηηηηη
Άντε,συνκολυμβητές κι ένα Χαρούλη κέρασμα σ'όσους δε γελάσανε
Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου