Συχώρα μας

γαλότσες αλυσίδα μάρκα
ν’ αντέχουν νερό και λάσπη
κι ασπρόρουχα λερά, α με μάνα
με μέλι ήλιο κι αλισίβα φως άθελο
μάσε ξύλα κόκκινες να σμίξουμε, γα με μάνα
γάλα ευχή βρόχινη απ' τον τενεκέ, πα με μάνα
πάτησέ μας να γεμίσει λάσπη θκια μας αγκομαχητά μας θηλυκά, με μάνα
με πετροβολούν ταφημένα λόγια σκόρπισα
σ'άμμο τραγούδα με ύπνο ναξιωθώ
και περιμένεις μας... ξημέρωμα να σου χτίσω, γυαλέλι
κείνο το δώμα για το φουρό και τα γοβάκια
το φως αλαφράδα να τα χορεύει
δώδεκα δεκατρία λίγα μάνα σκαλοπάτια μακριά
ρίξε μας!

τέλειωσέ μας να ζήσουμε
απόκαμα γουστερίτσα στα πόδια σου, μάνα
τέλειωσέ μας να λυθούμε
απ των φαντασμάτων σου τον τρίφτη
θρύμματα αβαρή άσπρου σαπουνιού
γαλήνες νυφοπεταλούδες απ' τα χέρια σου
να λευτερώσουμε καινούριο ουρανό
ξαναγέννα μας αλλιώς μάνα