Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

Σ’ακούω πια

μετά μια βδομάδα
μου άνοιξα τα στόρια
απ’ αγάπη μόναχα
ψυχούλα μου τόσο
περίσσευμα σιγουριά πως θ’ αντέξω
απ’ αγάπη φυλαχτό
ευκή σκυλίσια
σ’ ακούω πια ψυχούλα μου
με σφιγμένα δόντια να μου γρυλίζεις
κορίτσαρέ μου
απ’ αγάπη μόναχα για το Φροσί

Υ.Γ.Κεντρωτή να χεις να κερνάς να καλόπερνάς :)
Σ'ευχαριστώ

6 σχόλια:

νατασσΆκι είπε...

απ' αγάπη μονάχα
(να) αντέχεις
;)

agrampelli είπε...

"..νάχεις να κερνάς,να καλοπερνάς!"
(Το τραγουδάμε στα μέρη μου...)

φιλί;

Ανώνυμος είπε...

Μια βδομάδα είναι λίγο για να προλάβει ν' αλλάξει ο κόσμος.
Μπορεί όμως να είναι πολύ για ν' αλλάξει ένας άνθρωπος.
Αφηνε τα στόρια ανοιχτά, καλού κακού

roula karamitrou είπε...

Καλημέρα παίδες όλη μέρα ελπίζω

Ζούδι μου εσύ σάματις κατέεις κάτι για λέγε για λέγε :)

Κοντοχωριανές είμαστε αγράμπελλη
βορειοπούλες βουνίσιες :)

Α ρε αλέξανδρε... και ναλλαζε με μια φορά ποιος τα γαμεί με το συμπάθιο τα στόρια :)

mamma είπε...

Αγάλι αγάλι κορίτσαρε! Η αρχή είναι το ημισυ του παντός (είπα τη σοφία μου, έτσι για να μη λέτε πως είμαι ντιπ).

roula karamitrou είπε...

Ταμαμ για την αγουρίδα μάμά μου...για τη σταφίδα είναι πανησυχώ λιγουλάκι
Φιλιά τρομεροτάτη