Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Και του πρέπει ανήμερη του αγεριού μας η ζωή

Wild is the wind


Love me, love me, love me, love me
say you do
Let me fly away with you
For my love is like the wind
And wild is the wind
Wild is the wind

Give me more than one caress
Satisfy this hungriness
Let the wind blow through your heart
Oh wild is the wind, wild is the wind

You touch me, I hear the sound of mandolins
You kiss me
With your kiss my life begins
You are spring to me, all things to me
Don't you know you're life itself!

Like the leaf clings to the tree
Oh my darling cling to me
For we’re like creatures in the wind
And wild is the wind
Wild is the wind
Wild is the wind
Wild is the wind
Wild is the wind

Nina Simon




Και του πρέπει ανήμερη του αγεριού μας η ζωή

Να μ’ αγαπάς κι άλλο να μ’αγαπάς
πουλούδι μου και να μου λες το
κι ας μακριά φτεροκοπήσουμε μαζί το τάμμα
αφού ειν’ η αγάπή μου για σε ρούσα δρυάδα
που θυσιάζει στο βωμό του τα μαλλιά της, βάμμα
στου αγεριού του λυτρωτή την αγριάδα
στου αγεριού του λυτρωτή την αγριάδα


που λυσσομανάει δως μου, δως μου ψυχή μου, όσης
ζωής καθημερνά μου χάνω, τα προδομένα θέλω
την πείνα πλήρωσε της πρώτης μου μ’ανάσα νοιώσης
και είθε η ανάγκη να τρυπήσει σαν το βέλος
από τα μέσα την καρδιά σου
του αγεριού η αγριά σου
του αγεριού η αγριά σου


Κάποτε που με δάχτυλα ζητιάνικα με βλέπεις
μαντολίνα ω, σά να μου αγάπη μουρμουράνε
κάθε όμως που χιμάς στα δυο τα κόκκινα μου χείλια
λιονταρίνας φίλημα με μιας ζωή ξαναβαστάνε
κείσαι σ’ όλα μου εσύ, άνοιξη καθημερνή στα πόδια μου
πάγοι κλαφτοί, σε ρέμβη υγρή που εγκυμονεί τα ξόδια μου


Λες κι είσαι φύλλο μάτια μου που ετρώθει
απαρχής σαν το παιδί να αρπαχτεί απ το κλαδί του
σταθερή να κλέψει του ζωή από δρόμο προς τις ρίζες
κι είμαι κλαδί που φυλλωσιά επόθησε σ’ανασαιμιά
με χρώμα και λαφράδα να κρυφτεί ,να αρπαχτεί
σαν χέρι απ’ απαλάμη, ζωή να πάρει του χουφτιές
να τις επερασύρει σε θάλασσες και σε στεριές
μ’ αγέρα να τις σπείρει μ’αγέρα να τις σπείρει

γιατ’ είμαστε πλασμένοι απ’ αγέρικη πνοή
και του πρέπει ανήμερη του αγεριού μας η ζωή
και του πρέπει ανήμερη του αγεριού μας η ζωή

Δεν υπάρχουν σχόλια: