Σκέψεις μελαγχολικές, ο αέρας φύσηξε σαν να μάζεψε τα τζιτζίκια που τραγουδούσαν και τα πήγε πιο μακριά. το καλοκαίρι κούρνιασε για λίγο στα πιο μεγάλα κλαδιά των δέντρων κι η άμμος στην παραλία δεν θα καίει σήμερα.κρυώνω και φοβάμαι.
είπε το Λενιώ
http://abttha.blogspot.com/2008/08/blog-post_11.html
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
.jpg){kind=small}
2 σχόλια:
πολύ ωραίο Ρουλιό, το διάβασα όλο. Πως παν οι δακέτες? Παιξαμε, παιξαμε?? καλημέρες
Παίξαμε Αντώνη και θέλουμε κι άλλο βδε, καλόπαιδο:)
Αργεί το φθινόπωρο, δεν αργεί ακόμα;)
Δημοσίευση σχολίου