Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2009

Τ'ακούς, γύφτο μου;

στην ταράτσα μου
τα σεντόνια μας μπορούν
ανθ’ ημών ζωή
τακούς γύφτο μου;
πονάς μου, που το ξέρεις
μα δε μου φτάνει
τη νύχτα γράφε
που φόβους ξημερώνει
συ,φως μου μαύρο για δυο

2 σχόλια:

MenieK είπε...

κρίμα, να ξημερώνει φόβους, ?

roula karamitrou είπε...

Νύχτα είν αυτή ρε Μένη... που να βγάλεις άκρη, αλλά και που να κρατήσεις κακία...ξημερώνει, εξημερώνει κάτι τις κάνει τις καρδιές μας