Μη, να χαρείς

Nα χαρείς μάτια μου, μη μου βιαστείς
μέσα στο γκρι να τη βαφτίσεις
φουστάνι δανεικό να της χαρίσεις
μη, να χαρείς
μη και βιαστείς να την εζωγραφίσεις

να χαρείς μάτια μου, μη μου βιαστείς
δρόμους ανήλιαγους να τους διαβείς
χώρια από ‘κεινον λέξεις να βρεις
μη, να χαρείς
μη και βιαστείς να την εμουτζουρώσεις


Λες και ποτάμι δεν ήτανε χτες
με σύννεφα πράσινη, στο φως σου μπλε
μεταμορφώνεται σε λάγνα κυρά
και κάπου μιαν αυγή, θάλασσα ξυπνά

καρτέρι σου ‘στησε μες στα βουνά
ροή γαλήνια, μ’ελπίδα παλιά
όπως θα ήθελες να ειν’ η ψυχή
τούτη τη μέρα που μοιάζει μ’αρχή

λαθεύουν τα μάτια, σου το χα πει
νήστεψαν χρόνια από ψυχή
άσε τον ήλιο να σε κεράσει
χρώμα και φως να σε χορτάσει

να χαρείς μάτια μου, μη μου βιαστείς
μη, να χαρείς
μη και βιαστείς να μου εμεγαλώσεις