Διάλειμμα σήμερα
από εύκολες δειλές εικόνες
για πουλιά σκυλιά και δέντρα
που αργοπεθαίνουν
με κυνηγάνε σήμερα
τα παιδιά
μ ΄έχουν τσακώσει απ το φουστάνι
με τραβάνε
με χτυπάνε
με φτύνουνε
γδέρνουν με ψάχνοντας για τσίπα
και για το φιλί που το βαλα μες στον κύκλο
για να χουν κίνητρο συμπερίληψης
στ’ ανθρώπινα
παιδιά που βλέπουν με ταυτιά
κι ακούνε με τα μάτια
παιδιά που φιλάνε γλείφοντας
κι αγκαλιάζουν με τα βλέφαρα
παιδιά που χαϊδεύονται και βυζαίνουν
το χέρι που τους στέρησα
παιδιά που διαλύουν πρόσωπα
σε μάτια φρύδια και στόματα
θυμωμένα και ζωγραφίζουν
τρόμο καθάριο για το όριο
και τις κραυγές που συνοδεύουν
τον ισόβιο χορό του
αγρίμια που δαγκώνουν στο σβέρκο
κάθε π'ανασαίνουν
ζωές ενταγμένες ενοχικές μικρούτσικες
που πηγαινοέρχονται
λυπούμενες κοιτάζουν
υπομένουν επιμένουν
απομένουν ότι μπορούν
κάνουν ότι μπορούν
γυαλίζοντας καθημερινά τα παράσημα
της ηρωικής τους προσπάθειας
ιεροφάντισσες της ομαλότητας
της σωτήριας αποκτήνωσης
Για σένα σήμερα
Νίκο Περικλή Γιάννη
Χαρούλα κρεμάω ψιθυριστά
λίγα μπαλόνια και δυο πανιά
σαπουνόφουσκες καθαρμού
να διασκεδάσουν τα κάγκελα
του πολιτισμού μου
για μένα
για να κοιμηθώ
Σάββατο 27 Μαρτίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
Συμπαρίσταμαι σιωπηλώς.
καλημέρα!
Καλό κουράγιο - είναι μακρύς ο δρόμος...
Να σαι καλά τρελοπίπερο :)
Όσο για το δρόμο ισόβιος όπως ο χορός...εκείνη η οικονομία δυνάμεων σα να με φαίνεται με ξεφεύγει :)
Όσο για το δρόμο ισόβιος όπως ο χορός...εκείνη η οικονομία δυνάμεων σα να με φαίνεται με ξεφεύγει :)
άσε ρούλα μου το δρόμο, ξέχνα τον, προχώρα χωρίς να το σκέφτεσαι.
Πολλές χαρές ερχονται χωρίς να τις περιμένεις, και δεν είμαι χαρτορίχτρα, ούτε καν καφετζόύ!
Συ είπας για το δρόμο και κατά πως με φαίνεται το μετάνιωσες τρελοπίπερο :) αλλά τον ξαναφέρνεις στην κουβέννντα...τον βλέπω κι εγώ οπότε ούτε άστον ούτε πιάστον, παρέα διακριτική που λέει και το άσμα
Συμπαρίσταμαι σιωπηλώς :)
Δημοσίευση σχολίου