Γενέθλιο

Από μιας σιγασμένης πιτσιρικαρίας τ’ αγαπομπαϊρια μάτια προφητικά λέει, αυτοεκπληρούμενης στο δρόμο όπου βιαστικοί ειδικοί θεοί ματαίωση της όρισαν σφραγίζοντάς της σαν τα δαμάλια τα πλευρά με φτεροκοψιές μιας ιδιόκτητης αξιολόγησης που μόνο η λύσσα της ξέφυγε απ το μέτρημα, δυο χρόνια τώρα ταϊζω μέλι αναπάντεχο το λεχούδι μου που σαράντα χρόνια το κουβάλαγα θεονήστικο να δαγκώνει τη στεγνή μου ρόγα με τάφου πίστη στα βλέμματα