Θα ντον εχάς ντο νου’ μ, θα ντον εχάσω
με γκούρσα σμπαραλία θα χαράξω
τώρα που το σαλιώσαμε το μέλι
και το περίλυπο το κουταλάκι
στραβό στο δόντι ξύνει το φαρμάκι
με καταπιώνα ξάφνου στενεμένη
κουφιά τσατσά η τέως εστεμμένη
κι ο σβέρκος αμετάπιστος χαμέ
ωιμέ τι μου λαχε ωιμέ
κάποτε μάρμαρο τώρα πατάτα
άλλοτε λόρδος και σίμντι
σόρυ, μα τζούφιος πόρδος
μιζάνθρωπος σακάτης
αφιόνης εργολάβος
σπουδαίος δικολάβος
αεριτζής τεμπελχανάς
ελλάδα ν’ αποσώνεις να χαλνάς
κάποτε…φτάνει πια δεν ωφελεί
δόξα χριστόν νονών διαόλων
διάλεξε πώς,μα επτωχεύσαμεν ρωμιέ
κι είναι καιρόν πολύ
τώρα εμείς τα νύχια και τα μύχια
μπιτέ που λένε κι οι γειτόνοι
μπιτέ μόνο ο θόρυβος να ενώνει
φτύσε και μαύρισε και βρίσε
βγες και περπάτα κι είναι άλληνε η στράτα
με χίλιους κι άλλους χίλιους κι άλλους κι άλλους
ήλιους μικρούς μικρούς μικρούς μεγάλους
αγριοξενύχτες χολωμένους παρλιακούς
να εκληρώνουν, άκου τον ρωμιάκι
ξανά μέσα σε δίνη ανθρωπάκι
έναν γδοντάρη γραφικό
αναμαλλιάρη χορευτό
που χει χαμένονε ντο νου’ τ
σε μουσικές κι αλλοτινά τραγούδια
σκαμμένα με σκαρπέλο και ματσόλα
σε ταμπλάδες, κούτσικα πουλούδια
που φέρνουν πόρτες,μιας θεράπουσας
πλατέας εκκλησιάς
για θυμήσου,μιαν όμορφη πόλη πριν
του αχταρμά τη νίκη
θυμήσου και μικυχαρής εγδύσου την
τραγουδιστά, τη φρίκη ανθρωπάκο
Άιντε και καλή ίδια βδομάδα
μεγάλη όπως πολλές ως τα τώρα
και πολλές ως τα μέλλοντα
και καλή άλλη μωρέ πασχαλιά,συνκολυμβητές :)
Πέμπτη 14 Απριλίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου