Μιμοκωμωδία

Πιπιλίζοντας, ψάχνεις …ανοιγοκλείνοντας τα ρουθούνια σαν το κουνέλι, έχοντας σφηνώσει τη μουσούδα σου στο κοτετσόσυρμα. Ψάχνεις το βυζί της μάνας σου…ή έστω… την πιπίλα τη μαλακιά, που μύριζε το σάλιο σου και τη φρουτόκρεμα της
Κοιμήσου κουνελάκι μου, κοιμήσου και ρουθούνιζε…κοιμήσου, κοιμήσου και πιπίλιζε
Έρχεται η μάνα, με καραμέλες σωρό, πολύχρωμες, ματζούνια μυρωδάτα με γεύσεις φρούτων. Κοιμήσου κουνελάκι μου, κοιμήσου και ρουθούνιζε…κοιμήσου, κοιμήσου και πιπίλιζε… κι η μάνα, σου παρήγγειλε μπαλτά καλοακονισμένο σε μάστορα παλιό, γύφτο κιμπάρη…έρχεται κουνελάκι μου με το μπαλτά και το βυζί της στο χέρι, καραμέλες σου φέρνει.

Μπορώ να ξυπνήσω, μαμά μου… πες μου να ξυπνήσω μπορώ;