Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2008

Μιμοκωμωδία

Πιπιλίζοντας, ψάχνεις …ανοιγοκλείνοντας τα ρουθούνια σαν το κουνέλι, έχοντας σφηνώσει τη μουσούδα σου στο κοτετσόσυρμα. Ψάχνεις το βυζί της μάνας σου…ή έστω… την πιπίλα τη μαλακιά, που μύριζε το σάλιο σου και τη φρουτόκρεμα της
Κοιμήσου κουνελάκι μου, κοιμήσου και ρουθούνιζε…κοιμήσου, κοιμήσου και πιπίλιζε
Έρχεται η μάνα, με καραμέλες σωρό, πολύχρωμες, ματζούνια μυρωδάτα με γεύσεις φρούτων. Κοιμήσου κουνελάκι μου, κοιμήσου και ρουθούνιζε…κοιμήσου, κοιμήσου και πιπίλιζε… κι η μάνα, σου παρήγγειλε μπαλτά καλοακονισμένο σε μάστορα παλιό, γύφτο κιμπάρη…έρχεται κουνελάκι μου με το μπαλτά και το βυζί της στο χέρι, καραμέλες σου φέρνει.

Μπορώ να ξυπνήσω, μαμά μου… πες μου να ξυπνήσω μπορώ;

3 σχόλια:

Μιμης Ζερβος είπε...

μπαλτά ακούω..πάλι εφιάλτες έβλεπες ρουλιώ μου?

aa-duck είπε...

Όποτε μπορέσουμε να το αφήσουμε πίσω όλο αυτό Ρουλιώ μου
Όποτε και όσο... για ελεύθερες ανάσες.
Και πάμε
Εεεεεενα
Δυυυυυοοο

Να προσέχεις :*

roula karamitrou είπε...

Καλημέρα ζερβοπαπικουλίνια :)