Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2008

«Λίγο μπαμπάκι και γάζα…»

Γύρισε νωρίτερα από το μαγαζί.

- Τι έπαθες; τον ρώτησε, ανήσυχη η γυναίκα του.
- Δεν είμαι στα καλά μου. Βάλε μου, λίγο να φάω και να ξαπλώσω.
- Τι αισθάνεσαι, βρε παιδί μου;
- Κουτσουλημένος…

Έφαγε το φαγητό του και πήγε για ύπνο.
Σε λίγο τη φώναξε, τρομαγμένος.
- Άννα, έλα…Άννα.

Πήγε, γρήγορα στην κρεβατοκάμαρα.
- Τι ‘ναι…τι έγινε;

- Γυρίζουν…όλα…γυρίζουν… και ‘γω, μαζί…σαν εγκεφαλικό…Δεν είμαι καλά…φώναξε τον Τάσο…γυρίζουν...

Βγήκε η Άννα στο μπαλκόνι.
- Νίκη, Νίκη…Πες τον Τάσο σε παρακαλώ να ‘ρθει. Ο Πέτρος δεν είναι καλά.

Ήρθε ο Τάσος με την τσάντα του.
- Τι έγινε, βρε…τι έπαθες; του ‘πε, χαμογελώντας.

- Μη γελάς Τάσο, δεν…όλα γυρίζουν…δεν είμαι καλά.

- Στάσου, για πες μου. Το δωμάτιο και τα πράγματα γυρίζουν ή εσύ γυρίζεις;
- Σταμάτα, ρε, Τάσο. Μη με ρωτάς τέτοια κι αντραλιάζομαι χειρότερα…όλα γυρίζουν και ΄γω κι αυτά…Βαλτός είσαι και ‘συ;

- Καλά, καλά…
Τον πλησίασε…

- Γύρισε, του είπε. Να δω, λίγο τον αυχένα σου.

- Μη λες έτσι, ρε Τάσο…ζαλίζομαι σου λέω…δεν είναι ώρα γι’ αστεία. Πώς να γυ…ν ’αλλάξω πλευρό;

Τον βοήθησε…του ψηλάφισε τον αυχένα…
- Πονάς εδώ;
- Πότε, πότε.
- Ήπιες, τίποτα;
- Γιατί εσύ δεν ήπιες; είπε στο γιατρό που μύριζε φρέσκο, μεσημεριανό ούζο.
- (Γέλια)… Άσε με μένα… Εγώ γιατρός είμαι.
- Τι να πιω, ρε Τάσο…άντε, άσε με και συ στον πόνο μου.
- Καλά, καλά φεύγω…κοιμήσου να ξεκουραστείς…Δεν είναι τίποτα…ίλλιγγος είναι, θα περάσει. Θα σου γράψω κάτι ενέσεις.
- Ωχ!
- Θάρρος, ρε Πέτρο. Μεθαύριο ούζο θα πίνουμε στο καφενείο. Άντε περαστικά.

Σε κανά δυο ώρες πήγε η Άννα να τον δει. Τον σκούντηξε ελαφρά.
- Καλά είσαι;
- Ναι καλύτερα.

Σε άλλες κανά δυο, ξαναπήγε.
- Καλά είσαι;
- Ναι, άσε με να κοιμηθώ, θα το ξεπεράσω.

Στις τρίτες κανα δυό…
- Καλύτερα, άσε με να κοιμηθώ, να ξεκουραστώ.

Στις τέταρτες κανα δυο… όπως ήταν γυρισμένος προς την άλλη πλευρά...

- Άννα, κοίτα…Μαύρο κουστούμι και παπούτσια έχω…Η κάρτα του πεθαμεναντζή είναι στο μπουφάν μου, σήμερα πέρασε, το πρωί, ο συφοριασμένος και μου την άφησε… Βάλε και λίγο μπαμπάκι και καμιά γάζα στο κομοδίνο για πρόφταση κι όλα καλά θα πάνε.

Αισθανόταν πολύ καλύτερα…

«Αλήτη, ε, αλήτη…»του’πε η Άννα. «Εγώ φταίω που ανησυχώ…» και του κλείσε, χαμογελώντας την πόρτα.


Υ.Γ. Απ την αρχή,απ τα παλιά...άντε αδέρφια καλή μέρα να χουμε:)


12 σχόλια:

faraona είπε...

Ρουλιτσα μ ολ αυτα τα μπερεκετια τζιεριμ εσυ τα φτιασες με τα χερακια σ?
Χρυσοχερα χορατατζου μου εσυ ...τι ομορφο το κειμενο σου με τον ζαλισμενο!Χαχαχα!

φιλουδια στα μαγουλουδια

Δήμητρα είπε...

Kλασσική περίπτωση πατέρα μου.....
Ωχ δεν μπορωωωωωω....
Βρε μπας και είμαστε το έθνος της χουζουρογκρίνιας;;;

A.F.Marx είπε...

για πρόφταση
..................
Μ' αρέσουν οι λέξεις που δεν υπάρχουν στα λεξικά. Συχνά φτιάχνω κι εγώ τέτοιες.
Ο Μπάμπης-Νότης του μέλλοντος θα πρέπει να τις μαζέψει και να κάνει ένα "λεξικό με λέξεις που δεν υπάρχουν στα λεξικά".

roula karamitrou είπε...

Καλημέρα και καλό μήνα κορτσούδια κι αγορούδια :)
Κι έχει μια ωραία λιακάδα σήμερα, αδακά!

Swell είπε...

Ε, καλά της τα 'πε. Αφού η Αννα τον έπρηξε. Θυμάμαι κι εγώ τη γιαγιά μου που ερχόταν στο κρεβάτι μου, με σκοούνταγε να ξυπνήσω κι μου 'λεγε: Κοιμάσαι;

roula karamitrou είπε...

Εμ βρε παιδί μου...όντως!
Αλλά κι αυτή τον είπε αλήτη και τα χε τα δίκια της!
Αυτή την αγωνία swell δύσκολα την εκάνεις ζάπι, ζλάπι τρανό...μα και ναγωνιούν οι άλλοι για σένα κι αυτό ζλάπι τρανό, μπορεί και το ίδιο.
Καλό σου μήνα
Χαίρομαι που ξαναπέρασες:)

νατασσΆκι είπε...

Καλό μήνα Ρουλιώ μου!!!
:)

(να αρχίσω να μαζεύω τις λέξεις σας, που λέει ο AfMarx? Με τις δικές του πάντως, ήδη φτιάχνω τόμο ;) )

Φιλιά μπρε!
:))))

roula karamitrou είπε...

Μάζευε ζούδι μου, μάζευε κι ας είναι ρώγες,φαν του σπορ και συ σαν κι εμένα...μον δώσε φως για το συμμάζεμα, αν και μικιό ακούει η θεία Ρούλα...κι άμα θες για αχταρμά, ρώτα και γω θα σε λέω:)

Unknown είπε...

πες μας ρούλα κορίτσι μου την έκβαση, ποια από τις δύο;
1/ πέθανε ήσυχος;
ή
2/ την σκότωσε ήσυχος;
από εμπειρία σηκώνω κουρτίνα δύο.
καλημέρα, και εγώ έγραψα μια κοτσάνα στο μπλογκ μου γιατί το ζήτησες. ει δε μη, άδεια είμαι, δεν έχω τίποτα:(

roula karamitrou είπε...

Φτου σκουληκομυρμηγκότρυπα, βρε!
Μια χαρά είναι κι δυο, μαλώνουν και παένουν
Άδεια ε;(
Εδώ δε διαφέρουμε κι έχεις και το Νατασσάκι να σου λέει υπομονή κι επιμονή
ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΛΛΟ, ΒΡΕ ΠΑΙΔΙ
ΟΦΟΥ ΠΙΑ!
Καλημέρα όσο γίνεται, Λενιώ :)

νατασσΆκι είπε...

να βρεις!
(κι αυτό είναι...διαταγή, ορίστε μας!)

Φιλί :)

roula karamitrou είπε...

Γιαβόλ, κομαντάντ!
Ζιγκ, Χάιλ!
:D

Φιλιά κι από μένα