Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2008

ΝΑΚΑΓΙΑ!!!

Ούτε ο καιρός...Από μαγιό σε παλτό...λάου-λάου, βρε

Τι παλτό μωρε συ σήμερα, με τέτοια κουφόβραση;

Σου ρχεται το παλτό θα διεις σε καμιά ώρα...Με τέτοια τι, με είπες;

Κουφόβραση, παιδί μου

Ποιος κουφός και ποια βράση, βρε…α… βράση δικιο έχεις κάψα, κάψα με λες την έχει, αλλά ποιος κουφός…ποιος κουφός είναι που βράζει;

Ποιος κουφός μωρέ;

Ε, αυτό σε λέω και γω…ΚΟΥΦΌβραση δεν με είπες;

Όχου σταμάτα κι άκου… σε λέω και σε λέω, μας έπρηξες…κουφή βράση, κρυφή ρε παιδί μου, που δεν ακούγεται

Κάτσε, κάτσε …κουφή που δεν ακούγεται; Ο κουφός δεν είναι που δεν ακούγεται… δεν ακούει ο άνθρωπος, οπότε καλά σε λέω…

…Δε θα συννενοηθούμε, ΣΕ ΛΕΩ!!!…Πως ΤΟ ΛΈΤΕ ΜΩΡΈ ΑΥΤΌ ΠΟΥ Ο ΟΥΡΑΝΌς έχει κατέβει κι είναι αδακά λιγο απαραπάν απ το μέτωπο ή κούτελο , κατάλαβες ε; αυτό, αυτό που κολλούσαμε κάποτε το πεντοχίλιαρο, που το χουμε καθαρό πότε-πότε... κι είναι έτοιμος να πέσει στην κεφάλα σου την ξερή τη σαλονικιώτικη κι είναι και μαυρογκρίς… όλος ένα σύννεφο κι έχει και κάψα, βράση ζέστη πολύ κάψα, ρε παιδί…
Αμάν αυγό σκας σε λέω!

Μια χαρά το πες…όλος ένα συννεφο, άρα συννεφό…κι έχει και κάψα, άρα καμά…ΣΥΝΝΕΦΌΚΑΜΆ έχει σήμερα…κι άσε τον κουφό ήσυχο τον άνθρωπο, σε λέω…άκου κουφόβραση!

Όπως σε είπα…άκρη δε βγάζουμε...
σκας αυγό κοπέλα μου για χίνισι για σφιγγάτο γίνισι, αμά πολύ σφιγγάτο… στόκος σε λέω

Δεν καταλαβαίνω πάλε…αλλά τώρα που πες αυγό…Τι το κάνω με είπες;

Τέλως πάντων, πες…που να σου εξηγώ…α ρε πασχ(π)αλίτσα...που σαι να βοηθήσεις;

Άντε καλά άστο…πως την είπες αυτή;

Άστο λέμεεε!

Καλά καλά ταφήνω μη φωνάζεις...τώρα που πες το λοιπόν αυγό να σε κάνω μια κανάγια…Ωχ... πάρτηνε, έτσι δεν το λέτε;

Τι να με κάνεις;

Όι! Όι, νακάγια να σε κάνω

Να…τι… να με κάνεις;

Ναγιάκα το βρήκα, το βρήκα

Αχ, τζάζεψες εντελώς με φαίνεται…

Ναι, ναι μωρέ στη λήγουσα το τονίζετε…νακαγιά να σε κάνω

Και τζαζεμένη και δασκαλίτσα, ποια λήγουσα, μωρέ, που τη θυμήθηκες…τι το θελα το αυγό το σκασμένο…

Ναγιακά μωρέ, ναγιακά να σε κάνω

Απ αυτόν θα σαρπάξω απ το γιακά, θεόμουρλη…που θα με κάνεις και ναγιακά μαυγά…ΚΑΓΙΑΝΑ, μαρή…

Αυτό σε είπα και γω ΝΑΓΙΑΚΑ, στραπατσάδα, μωρέ με ντοματούλα φρέσκια μυρωδάτη, δροσερή στραπατσάδα, ναντέξουμε την βρασό…κουφό το συννεφόκαμα, ρε παιδί…να σε φτιάξω;

Φτιάξε να δούμε...γιατί μέχρι να το εξηγήσουμε πάεσε το συννεφοκουφόκαμαβράση...βρέχει!


4 σχόλια:

Δήμητρα είπε...

Και ναι είμαι έτοιμη.Στρογγυλοκάθησα στο τραπέζι,έδεσα τα πόδια από κάτω,άνοιξα την πετσέτα ,και την΄κρέμασα σαν τη σαλιάρα του γιού μου(μην γίνουμε και λαδοτσούπηδες),στο ένα χεράκι το πηρούνι,στο άλλο χέρι (το μαχαίρι- ποιό μαχαίρι και κουραφέξαλα;;)η γωνιά το ψωμί για βουτα βουτα μαμ,και ΆΝΤΕ ΡΟΥΛΑ ΨΟΦΗΣΑ ΣΤΗΝ ΠΕΙΝΑ....
Συντόμευε....
Καλησπέρα δεν είπα ε;;Τι γαιδούρα είμαι όταν πεινάω.Ούτε καν μια γλάστρα δεν έφερα,ούτε ένα γλυκό.Καλά,την επόμενη.Τωρα πεινάμεεεεεεε

roula karamitrou είπε...

Καλώς το, το ζουδοκόριτσο:)
Τι τραβάει η όρεξή σου, καμάρι μου στραπατσάδα για ουζομεζέδες;
Ότι θέτε!

Έφερες...λαδοτσούπηδες :)
Το κρατώ!

Μιμης Ζερβος είπε...

στο τέλος θα τα παίξουμε κι εμείς..απο δευτερα πάντως ρουλλιώ ο καιρός φτιάχνει πάλι..

roula karamitrou είπε...

Μακάρι, ρε Μίμη, νωρίς είναι ακόμα!
Ο Μασούτης έκλεισε;...για γάλα πήγες, δεν είπες για τσιγάρα, ε;)