Αχ, αυτό το καινούριο!

Τρίτη δημοτικού μυαλό ξουράφι, θυμωμένος γίγαντας, ελαφριά αναπηρία στο να χέρι και στονα πόδι, κινήσεις ατσούμπαλες, φωνή καμπάνα, γνώσεις πρωτάκουστες για την ηλικία του, επιλογές περίεργες, λάτρης του Χρηστάκη... η κανάρα το αγαπημένο του την ακούει στη διαπασών στον καναπέ, που ναι καρφωμένος, κουνώντας τον κορμό του μπρος πίσω, χωρίς νακολουθεί το ρυθμό, μα μένα χαμόγελο κήπο, πονηρό. Παρέα με ενήλικες, χιούμορ ενήλικου…άκου να το πει μπέιμπυ το μπρόκολλο… γέλιο καρκαριστό. Άγχος στο φουλ, έκζεμα στο φουλ, δυσκολίες στην κοινωνική προσαρμογή στο φουλ, αλισβερίσι με παιδιά γιοκ, εκτός απ τις ψιλές που μοιράζει, όταν τον εζορίζουνε.

Αίτημα στήριξη στα μαθηματικά.
Εργαλείο σωτήρας…ευρώ πλαστικά, ολόιδια με ταληθινά…ευτυχώς υπάρχουν κι αυτά και πιάσαμε πεντακοσιάρικο
Δουλειά στον καναπέ, χωρίς μολύβι και χαρτί, μόνο πάρε δώσε
Ο γίγαντας… τραπεζίτης, μια που ασφαλείς πληροφορίες λένε… αυτό το παιδί αντί για μπαμπά, παρά έλεγε μωρό… κι η δασκαλίτσα, φευ δανειολήπτης…ο καθείς εφ ω ετάχθη σαυτή τη ζωή.
Το πράμα πάει καλά, πολύ λέει η κατεργαρίτσα και καμαρώνει απ τον πάγκο της.
Ο τραπεζίτης έχει χαλαρώσει οι ερωταπαντήσεις πέφτουν βροχή επί του καναπέως, μέχρι που η δασκαλίτσα ζαλίζεται και κάνει λάθη…ωραία δασκάλα βρήκαμε…να μας ακούσει και κανείς, εγώ να τα λέω σωστά και συ λάθος…πώς το πε πριν, πώς το πε…δεν σε προλαβαίνω δεν είπε… μονολογεί ο γίγαντας χαμογελώντας κάτω απ τα μουστάκια του.
Διάλειμμα χριστουγεννιάτικο
Επιστροφή προχτέ
Η μαμά, του χει πάρει δώρο μια μονόπολη με ευρώ
Αλλαγή πλαισίου το τάϊμινγκ άψογο…μάνα έγραψες
Παίξαμε τα χριστούγεννα…το ξέρει…μόνο κάνε εσύ τον τραπεζίτη, για δεν τα καταφέρνει…λέει η μάνα μυστικοσυνθηματικά
Ένα με το χώμα η δασκαλίτσα…τραπεζίτης…δεν τα καταφέρνει…τι σκατά κάνω τόσο καιρό…μια χαρά τα λέει το παιδί… που την εβρήκαμε τούτη τη δασκάλα…
Το παιχνίδι στρώνεται στο γραφείο του δωματίου
Καμάρι μου… τραπεζίτης, λέει η δασκαλίτσα κι ο γίγαντας αλλάζει σαρανταδυό χρώματα…τραπεζίτης …εγώ …δεν το ξέρω, δεν μπορώ…
Μα πώς βρε μάστορα εδώ και 4 μήνες είσαι τραπεζίτης και τα πας περίφημα
Σιγή θολωμένη για λίγο ο γίγαντας…και δείχνει με το χέρι του προς τα πίσω, προς το σαλόνι…
Ναι , ναι …αλλά στον καναπέ…

Επείσθη εν τέλει… μα και αναφώνησε πάνω στο ζόρι…

Αχ, αυτό το καινούριο…αυτή η αρχή, την ψυχή σε βγάζει!



Υ.Γ.Γίγαντα η κανάρα για σένα...αλλά ήρεμα,μυπομονή μωρέ... ναι;)