Θαμμένοι απ’ανάγκη

ντόμινο οι ψυχές μας κουρασμένες
απ’ της απουσίας το κυνήγι
ψάχνουν συνθηκολόγησης τραγούδι
από ζωές λαχανιασμένες

που κατά που να παν κι ξέρουν
μπρος πίσω βολοδέρνουνε
μούτσκες παιδιών αχόρταστων
απ’αγκαλιά που γέρνουνε

γέρνουνε και γερνάνε
σαθρεύουν αναντάμωτες
κομπάρσοι μιας ταινίας
που τα καρέ μιλάνε

και ξεπηδούν απρόσκλητα
σαν το κορμί ριγάει
για κακορίζικους νεκρούς
θαμμένους απ’ανάγκη