Παρασκευή 20 Μαρτίου 2009

Άξιοι της μοίρας μας

Στον Καιάδα οι ανήμποροι, οι άρρωστοι, οι παραμορφωμένοι, οι ξένοι, οι έγχρωμοι, οι ομοφυλόφιλοι, οι μετανάστες, τα πρεζάκια, οι κουρελήδες. Εις θάνατον όλα τα μιάσματα, οι «διαφορετικοί», όλοι αυτοί που χαλάνε την ομοιομορφία, την ψευδαίσθηση, την εικόνα από το καθημερινό μας «Μάτριξ». Στην κοινωνία της πλαστής αφθονίας, του «γαύρου» και της «πανάθας», της απαξίωσης της πολιτικής, της θεοποίησης του χρήματος, της ψευτομαγκιάς, των πρωινάδικων και της Τατιάνας, των κατασκευασμένων ειδήσεων και των ανύπαρκτων πολιτικών, η κουκούλα μπορεί να έγινε ιδιώνυμο, τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα όμως είναι υπό συζήτηση, διαπραγμάτευση ή υπό κατάργηση ανάλογα με την εισήγηση μιας κάποιας αρεοπαγίτου.

Ορθώς απελύθη εργαζόμενος – φορέας του ιού του AIDS, σύμφωνα με απόφαση του Άρειου Πάγου! Το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας έκανε δεκτή την εισήγηση της αρεοπαγίτου Ειρήνης Αθανασίου η οποία είχε προτείνει να μη καταβληθεί αποζημίωση στον απολυμένο, υποστηρίζοντας ότι η απόλυση δεν ήταν καταχρηστική αλλά ήταν απόλυτα δικαιολογημένη για την αποκατάσταση της «εύρυθμης λειτουργίας της επιχείρησης και της ηρεμίας των υπολοίπων υπαλλήλων που είχε διαταραχθεί»

Μνημείο ρατσισμού η απόφαση, η οποία νομικά μπορεί να στέκει – κάτι που με αφήνει παγερά αδιάφορο - πολιτικά, κοινωνικά, ανθρώπινα όμως είναι λες και βγήκε από δικαστήριο του Γ΄ Ράιχ. Και αν το ένα θέμα που προκύπτει είναι ο τρόπος με τον οποίο σκέφτονται και αποφασίζουν οι ανώτατοι δικαστές, αν δηλαδή έχουν τα μάτια κλειστά στην κοινωνία όπως η Θέμιδα, ή είναι αυτοί οι ίδιοι τα μάτια της Δικαιοσύνης και όχι μόνο οι μεταφορείς των χρησμών της, το άλλο θέμα είναι η ίδια η κοινωνία μας. Είναι αυτοί οι εργαζόμενοι, οι συνάδελφοι του φορέα που ζήτησαν εγγράφως την απόλυσή του φοβούμενοι για την υγεία τους! Είναι αυτοί που «είχε διαταραχτεί η ηρεμία τους» καθώς ένας φορέας δούλευε ανάμεσά τους. Τώρα που έμεινε χωρίς δουλειά ηρέμησαν;

Εδώ τι να πει κανείς για να περιγράψει την αμάθεια, τη μεσαιωνική φοβία απέναντι σε μια αρρώστια, την έλλειψη όχι μόνο παιδείας αλλά και ανθρωπιάς από τους εργάτες – μηχανές κατανάλωσης του σήμερα. Ποιος άραγε μπορεί να εξηγήσει πώς η εργατική τάξη πέρασε από το «εμπρός της γης οι κολασμένοι» στις νόμιμες κουκούλες της κου κλουξ κλαν και την ανακούφιση για κάθε μέτρο που παίρνεται και περιορίζει τα ατομικά δικαιώματα. Πού πήγε η αλληλεγγύη, η πάλη για τους αδύναμους, η απλή ανθρωπιά που πάντα ξεχώριζε τους εργάτες από την πλουτοκρατία; Δεν καταλαβαίνουν όλοι αυτοί ότι έρχεται η σειρά τους για εξοβελισμό; Ότι έστρωσαν μόνοι τους το δρόμο;

Καταφέραμε να γίνουμε ένα έθνος χαφιέδων, παρτάκηδων, ψευτοβολεμένων, φοβισμένων ανθρώπων, την ώρα που η επίθεση η οποία θα δεχτούν οι εργαζόμενοι με πρόσχημα την «οικονομική κρίση» θα είναι πρωτοφανής και θα μας βρει κατά μόνας. Όλοι μαζί θα αντέχαμε, τώρα είμαστε απλά τελειωμένοι πριν καν αρχίσουν οι εχθροπραξίες καθώς δε χρειαζόμαστε εχθρό, τρώμε μόνοι μας τις σάρκες μας.

Υ.Γ. Το θέμα πέρασε πλην ελαχίστων εξαιρέσεων στα «ψιλά» των ΜΜΕ. Θέλω να πιστεύω ότι θα υπάρξει κάποιος πολιτικός να κάνει τουλάχιστον μια ερώτηση στο κοινοβούλιο και να καταδικάσει την απόφαση. Θα βρεθεί κάποιο κόμμα ή φορέας να βοηθήσει αυτόν τον άνθρωπο και κατ επέκταση όλους εμάς να βρει το δίκιο του στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Στην τελική, σε οποιοδήποτε πολιτισμένο κράτος του κόσμου, ο ενάγων σε τέτοια υπόθεση θα είχε ήδη πάρει την επιχείρηση, το σπίτι και το αυτοκίνητο του εναγομένου, με δικηγόρο πρωτοετή της νομικής…


Αναδημοσίευση απ το deponaki


Ένα γκρέκο μασκαρά παένει... δεν παένει τώρα;;;;;;



7 σχόλια:

Coco είπε...

"αρχίδια"

είδος προς εξαφάνιση

Ανώνυμος είπε...

Ναι απο τη "δικαιοσύνη" πάντα περιμέναμε τέτοιες αποφάσεις. Απο τουυς εργοδότες επίσης.Το κακό είναι πως τα τελευταία χρόνια το περιμένουμε και απο συναδέλφους, απλούς ανθρώπους.
Η αμορφωσιά στην οποία χρόνια τώρα μας κρατάνε αποδίδει καρπούς.
Γιατί δεν φτιάχνουν την παιδεία; Επειδή δεν έχουν λεφτά;
Θυμάστε τι τρεμοκούκουνο έπαθαν όλοι πριν κανα χρόνο που οι δημοσκοπίσεις έδειχναν να κλονίζεται ο δικομματισμός. Δούλεψαν καλά και επανήλθε η ...τάξη.
Το περίεργο είναι πως κι εγώ κι εσύ και όλοι στα ίδια κωλοσχολεία έχουμε πάει. Γιατί αυτοί που έχουν απόψεις σαν τις δικές μας βγαίνουν μειοψηφία;

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Ο Ήλιος κι η Σελήνη μοιράζονται τη μέρα

«μοιράζομαι» κι εγώ μ’ εσάς την ίδια ΚΑΛΗΜΕΡΑ!

Ελπίζοντας ότι είστε όλοι πολύ καλά

κι ότι το ηθικό σας είναι πάντα ψηλά!

Υ.Γ. Ένα "Γκρέκο Μασκαρά" παένει πάντα... ΔΥΣΤΥΧΩΣ!

aKanonisti είπε...

Εγώ θα ήθελα τους παπάριδες τους συνάδελφους του...
Να τους ρίξω ένα μπερντάκι...
Τσογλάνια...

roula karamitrou είπε...

Κάτι σαν πούντο πούντο το δαχτυλίδι θα πρέπει μάλλον ναρχίσουμε να τραγουδάμε, παλιοκοκό μου :)

Αλέξανδρε δυστυχώς δεν ξέρω, θα θελα πολύ να ξερα ίσως και να περνούσε κάτι απ το χέρι μας τότε

Τερατάκι φχαριστώ για το φωτεινό άσμα :)ταιριάζει και με μια αγωνία που χω τελευταία, πώς θα γίνει μες στη μαυρίλα που μας λούζει να κρατήσουμε λίγο φως ανέγγιχτο


Μαριώ δίκιο, μαζί σου!!!

MenieK είπε...

ζήτω οι επέτειοι κατά των ρατσισμών :-(

panagiota είπε...

Μόνο αρχίδια?????
Μες στις παπαριές γεμίσαμε στο κωλοκράτος αυτό!
Τελικά άρχισα να χαίρομαι που μεταναστεύω εντός ολίγου χρόνου...

καλησπέρα Ρουλιω