Η συμμετοχή μου στο "Άξιον αγάπης" για το οποίο κάλεσε το χαμομηλάκιhttp://hamomilaki.blogspot.com:)
Αριδαία σχολείο μονοθέσιο, παιδιά οχτώ τρεις τσούπρες στην πρώτη, δυο στην έκτη κι από ένα τρίτη, τετάρτη, πέμπτη. Ομίχλη και καταχνιά παντού στο τετράωρο ταξίδι του πήγαινέλα, στο χωριό και στην ψηλοτάβανη πλην βαμμένη προ αμνημονεύτων χρόνων και προϊσταμένων αίθουσα. Τα γράμματα, ομιχλώδη κι αυτά, φουλ αλληλοδιδακτική και αυστηρά, μόνο γλώσσα και μαθηματικά. Τ'αλάνιασε τα παιδιά η δασκαλίτσα.Γύρω στο Φλεβάρη κάνει την εμφάνισή της...η κοιλιά, παιδιά και δασκαλίτσα σέρνονται,ενώ θα θελαν πολύ να δαγκάνονται...αλλά κουράγια γιοκ.
Τρίτη πριν τις απόκριες και το χαρακίρι... αποφασίζει να το πάρει αλλιώς κι ανακοινώνει τριήμερο εορτασμό, μια μέρα μάσκες και καπέλα, μια μέρα στολισμό και τρίτη μέρα τα κάνουμε μπάχαλο...πάρτυ!!!
Κι έγιναν οι μάσκες και τα καπέλα με μπόλικο αλεύρι και δακτυλομπογιές κι οι μούρες σαν να πήραν μαζί με ταλεύρι και την ανιούσα.Πέμπτη το λοιπόν πέφτει η σερπαντίνα και το κομφετί...πολύ... σχοινιά στο ταβάνι και ρίχτε σερπαντίνες να κρέμονται ως το πάτωμα και να περνάμε απανάμεσα να χανόμαστε και να ξαναβγαίνουμε...και μωσαϊκο να μη φαίνεται, το κομφετί ως τον αστράγαλο να το κλωτσάμε και να παένουμε και φουσκώνετε μπαλόνια αβέρτα... και φουσκώνετε και κρεμάτε. Παρασκευή στην είσοδο του σχολείου να υποδεχτούμε το γυναικείο πληθυσμό του χωριού να πάρουμε το κάτιτίς που μας φέρνει και να του δώσουμε από μια μάσκα, μπας και κρυφτεί και χορέψει. Κασετόφωνο στη διαπασών με Ραφαέλα Καρά μην ξεχνάμε και τα νιάτα μας, λάτιν, παπάκια και θα γίνω Μπραζιλιέρο με το σομπρέρος μου, σου δε θυμάμαι...το κλίμα ήταν φορτισμένο...όμορφα, πολύ όμορφα.
Κι αρχίζει ο χορός παιδιά, μαμάδες, γιαγιάδες, δασκαλίτσα όλοι στην πίστα ανάμεσα σε σερπαντίνες, κομφετί, μπαλόνια, ιδρώτα και χαμόγελα.
Και κει πάνω στο φόρτε και στη φιγούρα η ξανθιά τσούπρα της πρώτης, αδύνατη κοντούλα... σπόρος κανονικός, περνάει δίπλα απ τη δασκαλίτσα... κοντοστέκεται για λίγο και της ρίχνει μια ελαφριά,πεταχτή αδακά στα μπόσκα...λέγοντας:
Γεια σου ρε κυρία, είσαι πολύ τσίφτισσα!
Υ.γ. Βρήκα και φωτό που καταγράφει αντικειμενικά και φωνάζει:
Άει σάλτα, απάν στα κεραμίδια να σι γνέφω με το φκυαρ,Ρούλα μ'
Παίδες του χαμομηλακίου αν το κείμενο σας φανεί καμποσούτσικο, βάλτε μόνο τη φωτογραφία στο "Άξιον αγάπης"
Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
13 σχόλια:
Γεια σου βρε Ρούλα, είσαι πολύ τσίφτισσα!!
καλημέρα σου :))
κι εσύ μωρή μικρή, γειά σου, γιατί έτσι μεγαλώνουν άνθρωποι, σα φέρουνε παντού το σπόρο του παιδιού...
ρουλιω, με΄ρα καλή στη μ΄νήμη.
:) :)
(πειράζει να μην πω τπτ, μόνο να σου χαμογελάσω και να σε κάνω μια αγκαλιά;
Ε;)
Γεια σου ρε κυρία, είσαι πολύ τσίφτισσα!
(νομίζω πως το ίδιο θα "της" έλεγα κι εγώ... :) )
Ρουλίτα μου ένα φιλί πέρασα ν αφήσω και πολύ μ άρεσε και η εικόνα της μικεής και το αποκριάτικο σκηνικό...
Καληνύχτα Γλυκειά μου
Γεια σου Γιώργη :)
Η μικρή είναι η τσίφτισσα, στη θεία Ρούλα, μάλλον το τσιφτετέλι παένει περισσότερο
Λενιώ, άκουγα ένα τραγούδι
δως μου ένα παιδί να εξομολογηθώ, έλεγε
Μου το θυμίζεις :)
Μέρα καλή κι από μένα, αν και βράδυ γιαυριο τώρα...όλημέρα καλημέρα να λέμε, που λέει και το Νατασσάκι
Βρε ζούδι μου εδώ είσαι κι εσύ;)
Να κάνεις και να παρακάνεις μικιό πολύ να το παρακάνεις, μεγάλη να ναι και για ώρα η αγκαλιά :)
Έττερο ζούδέλ' Μυτηλινιώτικο να σαι καλά :)
Φιλιά (παένει φιλέλι, βρε;) κι από μένα
Μυτιληνιά, ε?χαίρομαι που σε βρίσκω...
Η τσιφτισσα με την κόκκινη φούστα να υποθέσω???
Αλλά θα σκάσω αν δεν ρωτήσω
Μυτιλήνη 'η Αριδαία το Ρουλιω?
Πάντως τέλεια η Αποκριά...
Ζήλεψα...
Θυμηθηκα... τον καιρό που έκανα και εγώ μαθημα...
Το καλύτερο μάθημα γινόταν εκτός διδακτέας ύλης...
Να είσαι καλα τσιφτισσα...
Το' χεις!!!!!!
Ελευθερία, καλώς ήρθες :)
Δεν είμαι μυτιληνιά, μια φίλη μυτιλινιά μου το πε προχτέ το φκυαρ, λέγοντας ότι ειναι το αντίστοιχο από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλλα και πολύ με άρεσε! Όταν δε είδα τη φωτογραφία με το πάρτυ πολύ με το θύμισε κιόλα :)
Παναγιώτα ούτε μυτιληνιά ούτε αριδαιώτισσα...βλαχοσμυρνιά η Ρούλα.
Χαίρομαι που σάρεσε, ναι αυτή είναι η τσίφτισσα με την κόκκινη φούστα:)
Καλώς και το Μαράκι...έγιανες, βρε;)
Άμα έγιανες τσίμπα και κανά μεζέ από το τραπέζι...όπως βγαίνεις θα το δεις Μαρία,κάτω τις σκάλες και δεξιά και τσίπουρο λίιιιγο κάνει καλό στη γρίπη :)
φιλενάδα, ενημερώθηκε το αρμόδιον τμήμα, να ξέρεις ;)
Καλή Κυριακή, και καλή βδομάδα, μπρε!
Φιλάκια :)
Ελήφθη!
Πόσο με αρέσει που ξέρεις ότι θέλω να ξέρω
:)
Άει σάλτα, εκείθε στο χαμομήλι να σι γνέφω, Ρούλα μ'
Άξιον Αγάπης: RoulaKaramitrou
Ευχαριστούμε :-)
Το χαμομηλάκι
Ευχαριστώ παίδες
Συνεχάτε, αξίζει!
:)
Δημοσίευση σχολίου