Πεταλούδα τυφλή

Φυσάει εξω
για σένα το θυμό μου
πώς να ακούσω

πεταλούδα γκρι
μες σταυτί μου βουίζω
τυφλή χτυπιέμαι

φως μου, κίτρινο
της ζήσης μου κίτρινο
μέσα μου, πάλι




Μετακραυγή

λιμοτάγαρα
με ψυχές γεμίζετε
τις γκαβάντζες σας

μακάρι ούτε
σκουλήκι στον τάφο σας
να μην σας δώσει

κραυγή μου που σε
καταχωνιασα πάλι
στο μετά πάλι




Κόκκινο ψόφιο

Κορμί μου, αίμα
και πύο σ’ένα σπυρί
κρυμμένα ζέχνουν


κόκκινο ψόφιο
αχθοφόρων μυρμηγκιών
που δεν μυρίζουν


έξοδο ψάχνεις
πύο ν’αλλάξεις μ’αίμα
θυμό με φόβο