θα σε αδειάσω
για να μπορώ να σε βρω
χαμογελαστή
τώρα που με ψάχνεις
θα σε αδειάσω
μάνα με λυγμό βουβό
θα ξημερώσω
για όλα τα πριν
που μου τσιγκουνεύτηκες
που δε γυρίζουν
που παραμύθια
δε μου πες να κοιμηθώ
πιστεύω να χω
πες μου τώρα πες
πως είναι παραμύθι
το δε γυρίζουν
πως είναι παραμύθι
η ανάγκη μου
πως είναι παραμύθι
πως θα πεθάνεις
δεκαοχτούρα
στο μπαλκόνι μου, έλα
ξεγέλασέ με
μυρωδιά φέρε
από την καλημέρα
γελαστού παιδιού
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
.jpg){kind=small}
7 σχόλια:
Βρε καλή μου... άσε το καημένο το πουλάκι ήσυχο...
Ολος ο κόσμος μας ξεγελάει...
Μην το βάζεις και αυτο...
Καλημέραααααααααααα (καλησπερίζουσα)
Φιλιάαααααα
ποίηση βλέπω... αυτό το φθινόπωρο σου θέλει ποίηση? Μαζί σου Ρουλιώ, μαζί σου !
Έβαλες και δεκαοχτούρες στα χαϊκού σου; Κάτι σαν σκοτούρες μου ακούγονται. Γρήγορα να πετάξουν μακρυά Ρουλιώ.
απ του παιδιού την ελπιδα
κράτα λίγο κάτι,
μέχρι το θάνατο. έτσι πάει.
Κόρες και παίδες καλησπέρα :)
Γιατί βρε Μαριώ το ξεγέλασμα δεν είν πάντοτε κακό, πώς ξεγελάς ένα παιδί άμα είναι στεναχωρημένο του κάνεις μια γκριμάτσα και γελάει ή του στρέφεις αλλού την προσοχή του...έτσι κι η δεκαοχτούρα μου...γιατί υπάρχει έρχεται όντως στο μπαλκόνι μου, πότε πότε...τελευταία, έχει μέρες να φανεί
Φιλιά ακανόνιστη :)
Εσύ Σεφ δε δικαιούσαι πολλές πολλές ερωτήσεις...γιατί κατεβάζεις ρολλά παιδί μου και κιχ για τόσο καιρό;)
Αλλά σε συγχωρώ γιατί είσαι και Σεφ και καλόπαιδο :)
Ποιήση θέλει Αντώνη... το μπελά του θέλει, το Φθινόπωρο μου θέλει, εγώ θέλω...παλιά στοιχήματα Σεφ που θέλω να ελπίζω πως δεν είναι χαμένα
Εσύ πάλι νησί δεν είπες θα διαβάσεις τι γυρνάς δεξιά αριστερά...σαραντα δυο χρονών είναι οι σκοτούρες της ρούλας πώς να τις αφήσει να πετάξουν;)
Γρήγορα στα μαθήματά σου!
Με νύχια και με δόντια Λενιώ, αυτό θα το προσπαθώ :)
Με συγκίνησε η ανάρτησή σου για την Άννα σου ήταν γεμάτη απ το λίγο αυτό το κάτι που λες
Φιλιά κι η αγκαλιά από κοντά κυρία μούρη :)
Εμένα με αρέσουν οι δεκαοχτούρες, είναι καλή παρέα..
τους αφήνω σπόρια και νερό κι έρχονται στο μπαλκόνι :)
**μην το μαλώνεις το νησάκι, διάβασμα διάβασμα, άστο να κάνει διάλειμμα το παλικάρι!
:))))
Φιλιά Ρουλιώ μου!
Δεν είναι κούκλες βρε ζούδι μου και οι φωνές τους μαρέσουν κι άκου... στην Κομοτηνή οι μισές φωνάζουν δέκααααααααοχτώ κι οι μισές γκουγκουυυυστσούκ...και το νησάκι επιμένω να στρωθεί στο διάβασμα :)
Δημοσίευση σχολίου