Προτού χαράξει
να βγεις στο δρόμο, όταν η θάλασσα είναι ακόμα κάτασπρη
σφίξε τα κουπιά και νιώσε την ηδονή
και μέσα σου την ευτυχία απ τον ιδρώτα
να πηγαίνεις
να πηγαίνεις με τις τράτες, χορεύοντας στο ρυθμό τους
ψάρια θα βγουν κόντρα στο δρόμο σου
να χαρείς
τινάζοντας τα δίχτυα
η θάλασσα λέπι, λέπι θαρθει στα χέρια σου
τότε που σωπαίνουν οι ψυχές των γλάρων
στους τάφους τους , στα βράχια
άξαφνα
στους ορίζοντες θαρρείς και ήρθε το τέλος του κόσμου
Τι λες,να ‘ναι άραγε γοργόνες, να ‘ναι πουλιά, γιορτές, παρελάσεις, πανυγήρια,
τι λες να ‘ναι;
να ‘ναι άραγε, σαν το δρόμο της νύφης με φλουριά και πέπλα , τι λες, να ναι καράβια;
Έι, εσύ!
γιατί στέκεσαι, πέσε στη θάλασσα
κάποιος πίσω σε περιμένει, μη σε νοιάζει
ολούθε ελευθερία, δε βλέπεις;
γίνε πανί
γίνε κουπί
γίνε τιμόνι
γίνε ψάρι
γίνε νερό
πήγαινε, όπου σε βγάλει
Προσπάθεια απόδοσης
Hurriyete dogru
Orhan Veli Kanιk
Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου