Παραχώνοντας τον καθρέφτη του νοτιά κλαις
και με δίνεις κρυφογελώντας στα, που τα πέθανα χτες
Και γιομίζει η πόλη καφεδιά έϊ κοριτσάκι κι αγάντα κίτρινα
πεταλούδες π’αγγέλουν μπρούσκα κόκκινη γιορτή
και χώνονται στους αγκώνες στα γόνατα στους αστραγάλους μου
τραβάνε τη μπλούζα τη φούστα μου απαιτώντας άσπρες μπαλαρίνες αρθρώσεις
Γελάς γελάς με δάκρυα και φυσάς μου συλλείτουργο
τον άδειο χθεσινό κάδο στη μέση του δρόμου μου
να βγω να ψάξω ουρανό
να σου πω τι χρώμα τον όρισες
βαρδάρη μου φεγγάρι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
.jpg){kind=small}
7 σχόλια:
Δεν ξέρω αν γνωρίζεις γιατί οι Έλληνες θεωρούν γρουσούζικη την Τρίτη και 13 αλλά ο λόγος είναι ότι οι Οθωμανοί μπήκαν στην Πόλη της Τρίτη και 13.
Αν πιστεύεις σε ανορθολογισμούς...
Για το Παρασκευή και 13 καλέ μου συνονόματε;
Δεν γνωρίζω για ποιο λόγο οι Δυτικοί θεωρούν γρουσούζικη αυτή την ημερομηνία, άλλωστε είμαι ορθολογιστής.
Ωραία συνονόματε σα να συνονογιόμαστε τώρα!
Εμένα δε θα με λεγα ορθολογίστρια (φωτιά θα πέσει να μας κάψει αν με πω :)αλλά και γω δεν πιστεύω σε γρουσούζικες μέρες, εξού και το ερωδιορίζοντας τρίτη και 13
Καλή Κυριακή Καραμήτρο :)
Σχετικό-άσχετο, την Παρασκευή είχα πάει σε ένα μοδάτο κλαμπ και ο πορτιέρης με ειρωνεύτηκε επειδή με λένε Καραμήτρο...
Σα βαθύ χωριό μου μυρίζει ο πορτιέρηε Γιάννη, αλλά για πε αν θέλεις πώς σε ειρωνεύτηκε;
Δεν θυμάμαι, άλλωστε και δυστυχώς η ειρωνία για το επίθετο μου είναι ακρετά συνηθισμένη. Ευτυχώς όταν είχα πάει στρατό δεν ήταν της "μόδας".
Δημοσίευση σχολίου