Μήνες τώρα γυρίζω κάλτσες
Να καταφέρω να χώσω το χέρι μου στο μουνί μου
μέχρι να πιάσω πρόσωπο απ τα μούτρα να με τραβήξω μέσα
σφιχτά κρατώντας με απ τη μέση για να με σταματήσω
στην πόρτα να με βρεις έτοιμη να φορεθώ
Ξανά και ξανά γκρεμνισμένη μονεμβασιά στις μελανές ομίχλες της κούνιας μου
και στα σκοτεινά ιδρωμένα μεσημεριανά κρεβάτια της εφηβαίας αγωνίας μου
που ήξερε πώς γλιτωμό δεν έχει απ το λιόγερμα και θα το πνίξει
σε μύξες δάκρυα αίμα και βλέννες κοριτσιών που αμμούδα τις προίκισαν.
Πρόβες τοκετού μ’ανεμογκάστρια της κεφαλής, με μια ελπίδα μοναχά
όντως να νοιώθω τις στάλες να τρέχουν στον αγκώνα μου
και να λεκιάζουν σήψη το πατάκι μου κάθε που το χέρι μου ξαναγεννώ
ζητιανεύοντας πίσω τη δόνα Διαφανή μάνα στέρφα των παιδιών γύρω απ το φούρνο
αννέ της γειτονιάς με τα μπόσκα της λυμμένα να τρατάρει τ’άναποδιασμένα
ψαθουράκι γεμισμένο με μαστίχα βροχή μυρωδιά ν’ άλλάξουν τα μέσα τους
να σ'αφήσουν να τα χαϊδέψεις
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
.jpg){kind=small}
18 σχόλια:
:))
Καλημέρα...
Καλό μεσημέρι αγράμπελη και καλό υπόλοιπο κυριακής :)
Από τα ωραιότερα κείμενα που έχω διαβάσει τα τελευταία δύο χρόνια.
Πόσο με αρέσειMamma μου και κορδώνομαι σα γύφτικο σκεπάρνι, που υπερβάλεις επειδή μαγαπάς
Φιλιά πολλά πολλά σταγαπημένα μούτρα...κι αυτό είναι διαταγή...ε κάποτε και των χαμηλόβαθμων έρχεται η σειρά τους συνταγματάρχα μου :)
Δεν υπερβάλω... κι ας σ' αγαπάω :)
ΜΕ άρεσε πολύ.
υγ. πλησιάζει η 28η Οκτωβρίου :)
Ναι mamma μου ζυγώνει και το νέο οχι
Ρουλιώ μου, τι συνέβη όσο έλειπα; Ποια θηλυκά δαιμόνια σε κυνήγησαν και ποια στοιχειά ξορκίζεις;
Εσύ πρώτα ζερβέ μου θα πεις στο ρουλιώ για πόσο γιατί και για που έλειπες κιαν καλοπέρασες και μετά γλέπουμε για τα θηλυκά δαιμόνια...άντε και σου τα χω φυλαγμένα και σένα και του άλλου και του παράλλου που κοιτάει το ταβάνι με τα ντιλλλιτςςςςς :ΡΡΡ
Τι κρίμα να έχω τέτοιο handicap με την ποίηση! Αγωνίστηκα να πιάσω το νόημα, μα δεν τα κατάφερα. Πήγα και στα προηγούμενα, μα άδικος ο κόπος! Δική μου η ανικανότητα να συλλάβω την αφαίρεση. Τόσο κρίμα!
άντε τώρα να ξαναβγάλω
τα γάντια του ποδηλάτου
χωρίς να πάθω ένα κατιτίς
με τους συνειρμούς
αφότου διάβασα αυτό
καλτσάκια
κρανάκια
λαστιχάκια
πεταλάκια
ανεμοδουράκια..
υπογραφή: αιμοσταγής εξολοθρεύτρια θέσεων στάθμευσης
Καλημέρα και καλό μήνα :)
Epicuros καλώς ήρθες, δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιο νόημα να πιάσεις, πέρα από μια φωνή και τη χροιά της ίσως που μάλλον είναι ακόμη θολή κι αυτό είναι χαντικαπ της φωνής. Πάντως με τιμάει που ασχολήθηκες να σαι καλά
χαχαχαχαχα Τρελοκοκό άσε όλα τα εις άκια δεν το γλυκαίνεις το πράμα...παραμένεις μια αιμοσταγής εξολοθεύτρια θέσεων στάθμευσης
Αν κατάλαβα καλά αναπολείς την εφηβεία σου, συγνώμη αλλά είναι ανούσιο μιας και αυτά τα καλύτερα χρόνια, για όλους τους ανθρωπους, δυστυχώς δεν γυρνάνε.
σήμερα πήρα το ποδηλατάκι
και επειδή τα αυτοκινητάκια
στην κίνηση σχημάτιζαν ένα απέραντο πάρκινγκ
- η ψηφιακή πινακίδα προειδοποιούσε, ΣΥΜΦΟΡΗΣΗ -
πέρασα από τα πεζοδρομιάκια
και τα χαντάκια
και στη στροφή
έσκασα πάνω στο Σημίτη
ανφάς
ίσα που τη γλίτωσε
γιατί είδα τους μπράβους
αλλά εκείνον έπρεπε να τον κοιτάξεις δυο φορές για να τον δεις
δηλαδή οι σωματοφύλακες τον προστάτευαν πλάγια και πίσω
αλλά δεν είχαν προβλέψει μετωπική με ποδήλατο
λοιπόν είμαι επίσης μια επίδοξη αιμοσταγής δολοφόνα πρώην πρωθυπουργών
- μάκια!
:)
Φιλί Ρουλιώ.
Τη καλησπέρα μου αφήνω εδωνά...
Ναι, δυνατό κείμενο, σ αρπάζει απ τη μούρη και ν' ανασάνεις πασκίζεις...
Κόρες και παίδες ΄φχαριστώ για τις ματιές
Καλό Σαββατοκύριακο να χουμε :)
Υποκλίνομαι κυρά μου, στη δύναμη του ποιητικού σου λόγου!
Εσύ πουλούδι ναφήσεις τις υποκλίσεις και να περνάς συχνότερα να λες κανά γεια σου στην κυρά :ΡΡ
Δημοσίευση σχολίου