Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2009

Δόνα Διαφανή

Μήνες τώρα γυρίζω κάλτσες
Να καταφέρω να χώσω το χέρι μου στο μουνί μου
μέχρι να πιάσω πρόσωπο απ τα μούτρα να με τραβήξω μέσα
σφιχτά κρατώντας με απ τη μέση για να με σταματήσω
στην πόρτα να με βρεις έτοιμη να φορεθώ
Ξανά και ξανά γκρεμνισμένη μονεμβασιά στις μελανές ομίχλες της κούνιας μου
και στα σκοτεινά ιδρωμένα μεσημεριανά κρεβάτια της εφηβαίας αγωνίας μου
που ήξερε πώς γλιτωμό δεν έχει απ το λιόγερμα και θα το πνίξει
σε μύξες δάκρυα αίμα και βλέννες κοριτσιών που αμμούδα τις προίκισαν.
Πρόβες τοκετού μ’ανεμογκάστρια της κεφαλής, με μια ελπίδα μοναχά
όντως να νοιώθω τις στάλες να τρέχουν στον αγκώνα μου
και να λεκιάζουν σήψη το πατάκι μου κάθε που το χέρι μου ξαναγεννώ
ζητιανεύοντας πίσω τη δόνα Διαφανή μάνα στέρφα των παιδιών γύρω απ το φούρνο
αννέ της γειτονιάς με τα μπόσκα της λυμμένα να τρατάρει τ’άναποδιασμένα
ψαθουράκι γεμισμένο με μαστίχα βροχή μυρωδιά ν’ άλλάξουν τα μέσα τους
να σ'αφήσουν να τα χαϊδέψεις

18 σχόλια:

agrampelli είπε...

:))
Καλημέρα...

roula karamitrou είπε...

Καλό μεσημέρι αγράμπελη και καλό υπόλοιπο κυριακής :)

mamma είπε...

Από τα ωραιότερα κείμενα που έχω διαβάσει τα τελευταία δύο χρόνια.

roula karamitrou είπε...

Πόσο με αρέσειMamma μου και κορδώνομαι σα γύφτικο σκεπάρνι, που υπερβάλεις επειδή μαγαπάς
Φιλιά πολλά πολλά σταγαπημένα μούτρα...κι αυτό είναι διαταγή...ε κάποτε και των χαμηλόβαθμων έρχεται η σειρά τους συνταγματάρχα μου :)

mamma είπε...

Δεν υπερβάλω... κι ας σ' αγαπάω :)
ΜΕ άρεσε πολύ.

υγ. πλησιάζει η 28η Οκτωβρίου :)

roula karamitrou είπε...

Ναι mamma μου ζυγώνει και το νέο οχι

Μιμης Ζερβος είπε...

Ρουλιώ μου, τι συνέβη όσο έλειπα; Ποια θηλυκά δαιμόνια σε κυνήγησαν και ποια στοιχειά ξορκίζεις;

roula karamitrou είπε...

Εσύ πρώτα ζερβέ μου θα πεις στο ρουλιώ για πόσο γιατί και για που έλειπες κιαν καλοπέρασες και μετά γλέπουμε για τα θηλυκά δαιμόνια...άντε και σου τα χω φυλαγμένα και σένα και του άλλου και του παράλλου που κοιτάει το ταβάνι με τα ντιλλλιτςςςςς :ΡΡΡ

Epicuros είπε...

Τι κρίμα να έχω τέτοιο handicap με την ποίηση! Αγωνίστηκα να πιάσω το νόημα, μα δεν τα κατάφερα. Πήγα και στα προηγούμενα, μα άδικος ο κόπος! Δική μου η ανικανότητα να συλλάβω την αφαίρεση. Τόσο κρίμα!

Coco είπε...

άντε τώρα να ξαναβγάλω
τα γάντια του ποδηλάτου
χωρίς να πάθω ένα κατιτίς
με τους συνειρμούς
αφότου διάβασα αυτό
καλτσάκια
κρανάκια
λαστιχάκια
πεταλάκια
ανεμοδουράκια..

υπογραφή: αιμοσταγής εξολοθρεύτρια θέσεων στάθμευσης

roula karamitrou είπε...

Καλημέρα και καλό μήνα :)

Epicuros καλώς ήρθες, δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιο νόημα να πιάσεις, πέρα από μια φωνή και τη χροιά της ίσως που μάλλον είναι ακόμη θολή κι αυτό είναι χαντικαπ της φωνής. Πάντως με τιμάει που ασχολήθηκες να σαι καλά

χαχαχαχαχα Τρελοκοκό άσε όλα τα εις άκια δεν το γλυκαίνεις το πράμα...παραμένεις μια αιμοσταγής εξολοθεύτρια θέσεων στάθμευσης

Γιάννης Καραμήτρος είπε...

Αν κατάλαβα καλά αναπολείς την εφηβεία σου, συγνώμη αλλά είναι ανούσιο μιας και αυτά τα καλύτερα χρόνια, για όλους τους ανθρωπους, δυστυχώς δεν γυρνάνε.

Coco είπε...

σήμερα πήρα το ποδηλατάκι
και επειδή τα αυτοκινητάκια
στην κίνηση σχημάτιζαν ένα απέραντο πάρκινγκ
- η ψηφιακή πινακίδα προειδοποιούσε, ΣΥΜΦΟΡΗΣΗ -
πέρασα από τα πεζοδρομιάκια
και τα χαντάκια
και στη στροφή
έσκασα πάνω στο Σημίτη
ανφάς
ίσα που τη γλίτωσε
γιατί είδα τους μπράβους
αλλά εκείνον έπρεπε να τον κοιτάξεις δυο φορές για να τον δεις
δηλαδή οι σωματοφύλακες τον προστάτευαν πλάγια και πίσω
αλλά δεν είχαν προβλέψει μετωπική με ποδήλατο
λοιπόν είμαι επίσης μια επίδοξη αιμοσταγής δολοφόνα πρώην πρωθυπουργών
- μάκια!

island είπε...

:)

Φιλί Ρουλιώ.

Cle Petridou είπε...

Τη καλησπέρα μου αφήνω εδωνά...

Ναι, δυνατό κείμενο, σ αρπάζει απ τη μούρη και ν' ανασάνεις πασκίζεις...

roula karamitrou είπε...

Κόρες και παίδες ΄φχαριστώ για τις ματιές
Καλό Σαββατοκύριακο να χουμε :)

Κούκος είπε...

Υποκλίνομαι κυρά μου, στη δύναμη του ποιητικού σου λόγου!

roula karamitrou είπε...

Εσύ πουλούδι ναφήσεις τις υποκλίσεις και να περνάς συχνότερα να λες κανά γεια σου στην κυρά :ΡΡ