Να ράφτει λίθινα

Με ήλιο ν’ αρχινά κι ακορντεόν απ’ τα στενά
κι ένα δυο τρία φόδρινα μαξιλαρούδια στρογγυλά
χέρι δεξί χέρι ζερβί να ράφτει αλήθινα για να φανεί
γυαλιστερό πολύχρωμο παλιατσοκουκλί

Και πέντε έξι εφτά οχτώ
πόδια να σου φτιάσω προσπαθώ
να κουδουνίζουνε ν ακολουθώ
ένα δυο τρία άνεμο σαν κυνηγάς
πέντε έξι έφτά οχτώ
στη θάλασσα μου σαν βουτώ

Κι ένα δυο τρία πάλι απ την αρχή
πολύχρωμό σου κατρακύλι μου κρατώ
για κυριακάτικο αχτιδοκυνηγητό
νεραυλακιάς αντιγραφτό
και αστραπόβροντου κρυφτό

Και πέντε έξι εφτά οχτώ άμα ζαβώσει ο καιρός
κι όλους τους δράκους ζαλωθεί ο ουρανός
τα μάτια σου όλα στο μαθιό που ‘χει απάγκιο το τειχιό
κουτσοπερίστερο στοιχειό μην τύχει και το παρακούσεις
ένα δυο τρία απ την αρχή χέρι δεξί χέρι ζερβί
να ράφτει λίθινα να καμωθεί την πέτρα τη λειψή
να ράφτει λίθινα να μην κρυφτεί
γυαλιστερό πολύχρωμο παλιατσοκουκλί