Άκαυτος

το πρόβλημά είναι πώς δε σου μυρίζω ρε παιδί δε σου μυρίζω καμένο μόνο σαν σου φτύσω τα σημάδια μου στα μούτρα σου έρχεσαι όπως σου 'παν κάνουν τα ανθρωπόσκυλα όταν τους έχουν κόψει τη γλώσσα...να τα γλύψεις... κι ενώ καίγονται τα χέρια μου γλύφεις τα πόδια μου που καίγονταν όταν έγλυφες τα μαλλιά μου που καίγονταν όταν έγλυφες τα δάχτυλά μου που καίγονταν όταν έγλυφες τα νώτα μου που κάηκαν όταν με πήρε παραμάζωμα ο γκρεμός να σώσω το παραμύθι μου που μου το κλώτσησες. Φύγε φλόγες γλύφεις καίγομαι , φύγε κι άκαυτος θα πας απ την τσίκνα μαζί με τα υπερφίαλά μας ξόανα και το Μεβλανά στο βάζο , πυρίμαχο τσιτατοφόρο νερωνάκιο