λύκο λύκο θα σε λέω
και θα σε φανοκρατώ
ρούσα απ το γκρι σου το μοιραίο
πέτρα απ το πεντόβολο μ’ αυτό
λύκο λύκο λύκο πύργο
φτύσε ασβέστη στο χωριό
βλέπω ν’ ασπρίσει το κοιτάω
κόκκαλο απ το θυμικό
ξέρω ν’ απαντήσει στο ρωτάω
έχω στο ανιστόρητο αποκτώ
ζω στο βούβα μούγκα τα βολεύω
μ’ αύριο στόμα ορφικό
χόρτο ν’ αποδώσει στη Μαρία
μνήμη στο νιογέννητο Μαθιό
φανουριό θολό απ την πλατεία
πόλη μες σε στάρι απ το χωριό
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
.jpg){kind=small}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου