Άλλος για Καστελόριζο

Μέσα Ιούλη και πουφ πουφ και δεν αντέχω, μας γάνιασε και φέτος και φουλ η γκρίνια μαζί με τα αιρκοντίσια ...τον εσβήσαμε τον περσινό καλόπαιδα τον Ιούνη με το χοντροκαύσωνα απ το έμπα του καλοκαιριού και παραπονιόμαστε για τα φέτος, ζέστες και χαζά, φωτιά θα πέσει να μας...όι όι φωτιά, κάτι άλλο ρίξε και σύ, αμάν με τις τιμωρίες και συ, νισσάφι πια... καν και κομματάκι υπομονή θα μάθουμε να χαιρόμαστε κάποια στιγμή!!! Αλλά και πως να χαρείς άμα η σφαλιάρα παένει σύννεφο και σκύβεις ναποφύγεις τη μια και σου ρχεται η άλλη και φλαπ η καρπαζιά και γκντουπ η κουτουλιά και μπαπ μπαπ μπαπ τρια μπουνίδια γρήγορα απανωτά και πάρτονε κάτω τον αγωνιστή. Πως να σαι ευχαριστημένος βρε θε μου μαυτά που χεις όταν και λιγοστά είνι και ξαφνικά εκεί που πα να πεις δόξα, για σένα να το πεις, σου βάζουν το χέρι μες στην τσέπη και στα παίρνουνε στο πιτσ φυτίλι και βόηθα Παναγιά μου ξανά...καλά που ναι και η Μαρία κατανοητική πάντα, μάνα, γιατί εσύ...πολύ αυστηρός ρε θε μου...τι είπες...και γιατί ότι έχεις και δεν έχεις τα βάζεις στην τσέπη είπες...και που να τα βάλω θα με τα κλέψουνε αλλιώς, πρέπει να τα κρύψω να μην είναι όλα φόρα παρτίδα...καλά να πάθω είπες, αφού τα κρύβω, τα φλάω σαν να ναι κλεμμένα καλά κάνουν και με τα ματακλέβουνε...δεν καταλαβαίνω τι...να σταματήσω να φυλάω την τσέπη μου και να κοιτάξω το χέρι που μπαίνει και με τα παίρνει...και να σταματήσω με λιες να φλάγομαι κι απ τις μπουνιές και να κάτσω να τις φάω και να γίνει η μούρη μου κιμάς μπας και πονέσω σταλήθεια και κάνω κάτι και με τα χέρια μου και με τα χέρια όλων των άλλωνε των μπουνιδιασμένων...και ναρχίσω να μιλάω με λες και να σταματήσω να προσποιούμαι πως όλα είναι τριλαλά και τριλαλό και να δω κατάματα το γιαλό και να φωνάξω δεν είναι στραβός αδέρφια δεν τον έφτιαξε στραβό, εμείς στραβά αρμενίζουμε!!!
Θυμάστε ρε τσακαλάκια δεν παν πολλά χρόνια το κρουαζιέρα θα σε πάω γιατί σε νοιάζομαι και σαγαπάω κι ούτε δωμάτιο απ τα πριν θα κλείσω΄και με ταργό το καράβι κατάστρωμα θα πάω και στο σλίπινγκ μπαγκ θα την πέσω στο κατάστρωμα κάτω απ τάστρα και καρπούζι με τυρί θα φάω και σε κάμπινγκ θα μείνω, δεν είναι πολύ πίσω που ο γιαλός δεν ήταν στραβός...κι ας μην είναι Μύκονο και Σαντορίνη, πια, ας είναι Καστελόριζο και Μυτιλήνη, μόν σαν ερωτευμένοι πιγκουϊνοι να ναι, μύτη... μύτη, όι τσέπη... τσέπη, έχουνε βρε τσέπες οι πιγκουίνοι!!!