Κάθετη πτώση
από πιλότος, ράκος
μικρέ ελέφα
χώρο που πιάνεις!
βαρύς και σκονισμένος
κιαληθωρίζεις!
ήρθ’ η ώρα σου
θαγοράσουμε άλλη
χαριτωμένιά
κιόραλη αυτιά
υπομονή και θα ρθει
η σκουπιδιάρα
εκτός,εκτός αν
ταφεντικό γουστάρει
γατιά με χίλια
φωλιά ‘μα κάνουν
το μαλακό σκουπίδι
και γουργουρίζουν
χρήσιμος γίνε
παλιό παιχνίδι κι ίσως
τη σκαπουλάρεις
πίσω στη μάντρα
στα ξυλάδικα, Ντάμπο
αναλώσιμος
Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
7 σχόλια:
Προχθές είδα έναν τεράστιο αρκούδο δεμένο σε ένα κοντάρι
επιτελών το ρόλο σκιάχτρου
Κει πάνω στο δρόμο για τις καστανιές
Βρήκαμε καινούριο παιχνίδι με τα χαι-κου, Ρουλιώ μου?!!!!!
:))))
με αρέσουν :)
όσο για το μικρό ελέφαντα... εγώ πάλι δεν μπορώ να αποχωριστώ τίποτα, το κάνω με τεράαααααστια δυσκολία -και συνήθως, επειδή όλα τα κρατάμε σε καλή κατάσταση, τα χαρίζουμε σε άλλα "παιδάκια".
:)
Άρη καλώς ήρθες στης Ρούλας :)
...κι όσο πιο τεράστια είναι, τόσο πιο θλιβερό δεν είναι να τα βλέπεις πεταγμένα;
Έτσι βδε ζούδι μου... πώς να πετάξεις...καλά κάνετε να τα χαρίζετε να πιάνουν τόπο ξανά :)
Και εγώ δεν μπορώ να πετάξω τα παλιά μου παιχνίδια...
Τα έχω όλα κρατημενα.. στο πατρικό μου...
Είναι δύσκολο να πετάξεις κάτι που αγάπησες...
Οσο και αν έχει χαλάσει... όσο και αν έχεις χαλάσει....
Φιλιά κοριτσάρα...
φιλιά ρε Μαριώ ΄και τα σέβη μου για το... όσο κι αν έχεις χαλάσει :)
Τα παλιά παιχνίδια, είναι σαν τις παλιές αγάπες. Δεν παίζουμε πια μαζί τους . Παρακρατούν όμως κομμάτια απο την ζωή μας.
http://ligery.pblogs.gr
http://lygeri.pblogs.gr
Παρακρατούν βρε λυγερή... είναι κομμάτια μας, όπως το χέρι μας το πόδιμας...δεν ξέρω κάτι κάνουν πάντως δυνατό και δυσκολα...εγώ δεν αντέχω να τις πετάξω :)
Δημοσίευση σχολίου