χρυσαφιά μπούκλα
μιλάει με τα χέρια
ακαταπαυστα
υποκάμισο
καρώ στριφογυρνάει
ψάχνοντας θέση
από αγκαλιά
σαγκαλιά μουτσουνιάζει
μπομπιρίζοντας
άξαφνα... τέλος
άμα τη εμφανίσει
φευ, του ιατρού
κολοκυθάκι
άλαδο στο καρότσι,
έκπτωτος Γιάννης
γκρίνια, πιπίλα
πανικός… χαιρετώ σας
παίδες, ο γιατρός
αναστεναγμός
μάτια ερωτηματικά
μαμά μιαγκαλιά;
κι ένα κομμάτι ψίχα
στο λάδι βουτιά
Γιαννοευτύχης, μαμά;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
.jpg){kind=small}
6 σχόλια:
Μ`άρεσε το προφιλ σου...περνούσα και είπα να πω μια καλησπέρα...ωραίοι στίχοι!!!
Ωρα καλή σου ότι και να κάνεις!
Τι μου θύμησες...
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Οταν ήμασταν μικρα...
μας πήγαινε η μαμα μου στον παιδίατρο... (έχω εναν μικροτερο αδερφό τον Γιάννη)
Ο παιδίατρος μας.. είχε καραμέλες.. και μας κερνούσε να μας ξεγελά... Εγώ ως στρίγγλα.. και μεγαλύτερη... όλο την έλεγα στον αδερφό μου... να μην παιρνει καραμέλες.. για να μην μας ξεγελάει ο γιατρος...
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Να είσαι καλά βρε Ρούλα...
τι γλυκές αναμνήσεις πάλι μου ξύπνησες...
Ετσι ρε Ρουλιό, αυτά ειναι, ανοιξε η καρδιά μου ρε, αυτός ο τερματοφυλακας τι μου θυμιζει, νομιζαμε πως θα σωσουμε τον κοσμο απο τα γκολ των κακων αντιπάλων χιχι, αλλα μη σκας, το ντεφορμάρισμα ποτέ δεν κρατησε πολύ... τα φιλιά μου, πολύ ωραία λογια κ μουσική.
Να σαι καλά... (τώρα με μπερδεύεις με το αγγλικό) busy bee (φούριες στα μελίσσια ή λάθος καταλαβαίνω;) και καλώς ήρθες στης ρούλας. Κεράστηκες φαντάζομαι και κανά ουζομεζέ, ε;)
Καλό σου βράδυ
Ρε συ Μαριώ γιατί...και την μπούφλα απ τον ντόκτορα...και χωρίς καραμέλες...πολύ δεν είναι;)
Στα όλα δεν είπαμε;)...και καραμέλες και φιλιά το λοιπόν ακανόνιστη :)
Ρε Σεφ ήσουν απ τους λίγους που καταλάβαινα με τη μία εδώ μέσα...για ποιον τερματοφύλακα με λες μωρέ;
Για το γιατρό με λες, καλόπαιδο;
Όποιον και να με λες πάντως χαίρομαι που κάτι βρήκες και σάνοιξε η καρδιά σου Σεφ :)
Φιλιά κι από μένα
Το μουσικο κλιπάκι του Χατζιδακι εχει μια φωτο με ενα παληκαρακι που καθεται με ένα τραγιασκάκι και φοντο τα διχτυα, μου θυμιζει πολλα διότι ήμουν κι εγω τερματοφύλακας κ η ψυχολογια να σωσεις την ομάδα-τον κοσμο ήταν πολυ γνωστή, στις πλάτες μου ούλα, ασε που δεν κρατάνε τοσο βάρος, αλλο θεμα αυτο... οταν εισαι παιδι τα κανονιζεις όλα... την καλημερα μου :)
Δόξα το θεό, βρε Σεφ :)συνεννογιόμαστε πάλι...όντως δεν κρατάνε... κι από παιδί που τα κανονίζεις όλα, άξαφνα γέρος που δεν αντέχεις το φορτιό...αλλά εγώ κρατάω το άλλο το προηγούμενο...μη σκας το ντεφορμάρισμα ποτέ δεν κράτησε πολύ
Αντιχαίρετε Σεφ :)
Δημοσίευση σχολίου