μες στις συλλαβές… ανάσες μετράς, ακούς… ζώντα παιδεμό… άλλοτε νερό που κυλάει κερνώντας ζωή στα χέρια… άλλοτε στάλα αρμυρή ιδρωμένου εργάτη, σκαφτιά… κι άλλοτε δάκρυ κοριτσιού… για τέλειωσε το καλοκαίρι
κάποτε όμως… γεροντοσάλια στάζουν που δε θυμούνται… μυρίζει μούχλα το νιώθω που έγινε ξέρω, κατοχή…χειρίζομαι σε,σου δείχνω πόσο πάει… το απόφθεγμα
του σκατομυαλού… τις ασκήσεις σας, όρσε! Θέλω της ψυχής!
να νιώσω, μαζί… θέλω με υπερβολή… ασκήσεις ψυχής
δε θέλω γλαρους… τρύπα στο κεφάλι μου,λάκο νανοίγουν
θέλω να τους χαρίσω το κεφάλι μου…γλαροφωλιά να χτίσουν…για να σας σβήσουν
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
.jpg){kind=small}
4 σχόλια:
Αρ βρε Ρουλίτα αχόρταγη...Δυο μάτια μου θύμισες παιδιού που δεν προλαβαίνουν να χωρέσουν παιχνίδια και χρώματα...Δίψα για ζωή!...
Καλησπέρα με φιλιά πο΄λλάααααα
Όντως αχόρταστη (προχτέ το διάβασα κάπου και με άρεσε)και διψασμένη, μητρέλι μου :)
Φιλιά κι από μένα πολλλλλά
Α ...και να σου πω ότι προσπάθησα ναφήσω σχόλιο στο ποστ σου για το Λειβαδίτη, να σου πω δηλαδή πώς καλά που στε και σεις τα ζούδια και μαθαίνει η ρούλα...και δεν μπόρεσα...δεν ξέρω τι κάνω λάθος...οπότε το ευχαριστώ από δω :)
Το φτιατσα το φτιατσα....Φιλί Ρουλίταμ....Καλημέρα
Καλημέρα γιαυριο τώρα μητρέλιμ...άκουσα πήγε καλά η συνέντευξη, πολλά μπράβο στέλνει η θεία ρούλα!!!
:)
Δημοσίευση σχολίου