Νιουκήουσαουτεου! Μπραουβόου!

Νικήσατε! Μπράβο!Νικήσατε στο όλα ή τίποτα. Σας ζόρισε λίγο στο τέλος, αλλά υπήρξατε βράχος, παίχτης σωστός...αφού το ξέρατε ΔΕΝ το παιδί αυτό...φαινόταν το πράμα, πάνω πάνω φυτεμένο...οι ρίζες του φαινόταν το κακό στη ρίζα του φαίνεται κι εφτά γενιές κρατάει...κι η θκη του η γενιά, φαινόταν κακορίζικη...αλλά και το κεφάλι στόκος κι αυτό φαινόταν, ξανθό κι αλαφρύ...και το ψάρι απ το κεφάλι του βρωμάει κι αυτό το ξέρατε...τι τα θιες, τι να περιμένεις, μπαμ έκανε το πράμα και το ξεμπροστιάσατε το σμπρώξατε να φανεί και ζητήσατε όλα τα ζητήσατε, σαν παιχνίδι το κάνατε για να ταιριάζει του παιδιού, παιχνιδιάρικα ζητήσατε, πες μου του πατε στα φαλαινέζικα...ναι μωρέ στα φαλαινέζικα σαν τη Ντοριν τη γλωσσού από το Νέμο το ψαράκι που μιλούσε φαλαινέζικα για να γελάσουν κι έλεγε θαουλάουσσαού αουρέουσει ουμου πουουλυου και κανείς δεν καταλάβαινε κι όλοι γέλαγαν με τη Ντόριν και τις σαχλαμάρες της...κι έλεγε και γέλαγαν ...και ξεχνούσε το Ντορινάκι για που ξεκίνησε και που θε λα παένει και χανόταν και μιλουσε μιλουσε ακατάπαυστα και γελούσαν όλοι με την τρελλή τη Ντόριν... πες μου πως ακούγεται στα φαλαινέζικα η θάλασσα στο ταξίδι, της είπατε, στα κύματα πες μου και κείνο τα χασε...τι με ρωτάει, μαρέσει αυτό που με ρωτάει για θάλασσα με λέει και για ταξίδι...μα στα φαλαινέζικα;αστείο θα γίνει...να γελάσει θέλει, στα κύματα; στο ταξίδι; πως να το πεις πως ακούγεται...διαφορετικό είναι κάθε φορά άλλο, αλλιώς ακούγεται μέσα στο νερό, αλλιώς έξω, αλλιώς με φουρτούνα αλλιώς με μπουνάτσα, ακούγεται...άστα άστα τρελοντόριν δικαιολόγίες, άστα πες δε ξέρω της είπατε...οούχιου είπε η Ντόριν ξεουρωου...στα φαλαινέζικα που σας άρεσαν το πε μπας και γελάσετε, αλλά εσείς εκεί...πες το Ντορινάκι,αν το ξέρεις πέστο...δεν το χεις μικρό σαι Ντορινάκι και φανφαρόζικο μοναχά, δεν το χεις το ταξίδι...μα ναου σαςου πωου γιαου τουςου γλαουρουςου γιαυτούς να σας πω είναι πιο εύκολο,για τον ήλιο, για την αρμύρα να σας πω... για τον ήχο πως...δε χωράει σε μια λέξη δε χωράει ο ήχος η θαουλαουσσαου μουου δε χωράει, θέλει...άστα άστο Ντόριν δε θέλεις δε ξέρεις δεν μπορείς να τον ακούσεις τον ήχο της θάλασσας,δεν τον ενιώθεις της είπατε...μα θέλει να κοουλυουμπάςου καιου ναου αουκουους τηου, μόνο έτσι μπορώ να σας πω...αηδίες Ντόριν δε ξέρεις, δε νιώθεις τη θάλασσα, αλλιώς θα ξερες,θα το λεγες για τίποτα δεν είσαι Ντορινάκι και σταμάτα να μιλάς...αστεία γίνεσαι, τρελοντόριν...σε νίκησα, άμαθη είσαι...σου δωσα μια ευκαιρία... άξια δεν είσαι να μου το πεις, σε ξεμπρόστιασα