Πάρτυ πάρτυ πάρτυ κάθε μια βραδιά, αδέρφια!

Κοίτα ρε που βρήκαμε το μπελιά μας τώρα στα γεράματα. Δεν μας φτάναν ούλα τασυμμάζευτα έχουμε και το νταλγκά της νέας εμμονής. Άι πάγαινε ρε γραφιάκο που μου γινες και με άποψη, άι πάγαινε να συμμαζέψεις το κεφάλι σου που λες ότι σου κατέβει και παιδεύεις τον κοσμάκη, άι στα πιάτα σου κι άσε τα βαρύγδουπα, αχταρμάς και το κεφάλι σου κι η ζωή σου τι έχεις να πεις ποιον δρόμο θα δείξεις που από δέντρο σε δέντρο είσαι σκαρφαλωμένη και κεραμίδι δεν άφησες που να μην τανέβείς; Στα κάγκελα χρυσό μου στα κάγκελα σου πρέπει μαζί με τους Μπαογκτζήδες, ότι μυαλό σου απόμεινε κόλλησέ το στα κάγκελα και σταμάτα να μιλάς, σταμάτα δεν ενδιαφέρει κανέναν ο αχταρμάς σου και ταδιέξοδα και τα ίδια και τα ίδια, 42 χρονών κι ακόμα με τη μάνα σου να προσπαθείς να συμφιλιωθείς, ολούρμο ρε, ολμάζ καρντασίμ προχωράει ο κόσμος και συ πίσω να προσπαθείς ακόμα να χωρέσεις, φτάνει πια σε βαρέθηκα, φτάνει τα ίδια και τα ίδια τον κέρασες τον κόσμο πιλάφι μπόλικο με μύδια ξινισμένα, γιετέρ πια κουτσή Μαρία μας τα πες δεν αλλάζει τίποτα, πάρε την κουτσάβλα σου και τρέχα, XAXAXA... άκου τρέχα σούρσου μωρέ σούρσου όσο πιο γρήγορα μπορείς για ΄ερχονται και θα σε πατήσουν προχωράει ο κόσμος κουπούκι προχωράει το μάθαμε τώρα μικροί μεγάλοι στα καφενεία, ουστ ρε στη σπηλιά σου κρύψου, λάχανο θα σε φάνε κρύψου κοπούκι, πως το λέει μωρέ ο τούρκος ο σοφός… ιπινί κοπαράν καζιγινί τσικαράν μπορντά, κι αυτός που έκοψε το σκοινί του κιαυτός που έβγαλε το καζίκι του ούλοι αδακά, μαζεμένοι… τι νόμισες μωρέ επειδή αποφάσισες στα σαρανταφεύγα να δεις το σκοινί και το καζίκι σου και ναρχίσεις σαν το σκυλί να το δαγκάνεις το σκοινί για να ξεφύγεις, να το βγάλεις κι… α… απά δα μια φορά δάγκαμα κι… α… απά κει ξανά και στο λαιμό κι… ά… λίγο ακόμα απαρακάτ τράβηγμα και δάγκαμα, και τράβα και πάτα και δάγκα το σκοινί και το λαιμό, το κατάφερες…μεγάλη δουλειά ωρέ κοπούκι, κοπρόσκυλο ήσουν καζικωμένο κοπρόσκυλο τώρα δαγκωμένο να τρέχεις και να το σέρνεις το σκοινί και το καζίκι και κείνο να σε χτυπάει στα πλαϊνα κι όσο να τρέχεις τόσο να σε χτυπάει θα το κουβαλάς το καζίκι σου θα το σέρνεις και θα φαίνεται, κουρνιαχτό θα σηκώνει…οι κόπροι πεθαίνουν καμάρι μου άιντε 17, 18 χρόνια το παλεύουν και μας χαιρετάνε, κόπρος και κουτσός και στραβός και σαρανταφευγάτος …στον Άγιο Παντελεήμωνα χρυσό μου μπας και σελεήσει…αργήσατε δεσποσύνη το πάρτυ τέλεψε...Α, ΠΑΠΑΠΑ, σήκωσε πάλι κεφάλι ο Χιτλερίσκος ή με φαίνεται της ξανθιάς, ποιο πάρτυ μωρέ τέλειωσε που ξέρεις εσύ από πάρτυ ποιονε άφηνες να σε πλησιάσει και να τολμήσει να σε καλέσει σε πάρτυ καρακακιασμένο μια ζωή που θα με δώσεις και συμβουλές και πρόσεχε θα σε φάνε λάχανο, μόνο εσένα πρέπει να προσέχω χολιασμένο μόνο εσύ μπορείς να με φας και λάχανο και πατσά ψιλοκομμένονε να με κάνεις μπορείς, και νατακυρώσεις όλα… ξέρεις να λες τέλος πριν καν αρχίσεις την έχεις τη μονοκοντυλιά μια ζωή να με κυνηγάς με το δε φτάνει δε φτάνει τόσο, δεν γίνεται έτσι πιο γρήγορα πιο γρήγορα πρέπει, τρέχα πιο καλά δες τους άλλους δες, δεν τους φτάνεις μαλάνιασες σαράντα χρόνια μαλάνιασες… ναι βρε σαράντα μόνο σαράντα, σαρανταδυό και σαρανταδυο μας έπρηξες άλλους έξι μήνες θέλει για τα σαρανταδυό μισόν άνθρωπο γεννάς σ έξι μήνες αρκεί ναταποφασίσεις …νάτο νάτο έτοιμο πάλι να τη ρίξει τη χολή σε ξέρω βρε επίτηδες το πα για να σε δω ναλαφιάζει το μάτι σου , ναι ρε δεν ταποφάσισα σαράντα χρόνια και να σου πω κάτι τσακαλάκο περήφανη είμαι που δεν ταποφάσισα γιατί κατάλαβα ότι δεν μπορώ ναποφασίσω και δεν το γέννησα γιατί ήξερα ότι πολύ θα το παιδέψω αναντίμ ρε, αναντίμ για το ξερα με σένα αφεντικό στην πρώτη στραβοτιμονιά θα του λέγαμε πως το χασε το τρένο όπως εκείνη η σοφή η δασκαλίτσα που πε για το κορίτσι πως το χασε το τρένο... Τετάρτη δημοτικού ήταν και δυσκολευόταν με τους δεκαδικούς και τα κλάσματα και την έβγαλε την απόφαση η δασκαλίτσα και την απόφαση και την ποινή και τη χολή, αλλά έπεσε σε τσακάλι μάνα που την έβαλε στη θέση της, δεν πειράζει της είπε ακόμα και να το χασε αυτό το τρένο …πολλά ακόμα την περιμένουν στο σταθμό και φεύγουν συνέχεια …είναι απόφαση, απόφαση συνειδητή να μην αποφασίζεις τσακαλάκο, ευθύνη είναι δεν ειν φταίξιμο…όπα όπα γύρισε το μάτι δύσκολα σου βαλα μωρέ το ξέρω απ το άσπρο μαύρο, απ το καλό κακό απ το ξέρω δεν ξέρω απ το μπορώ δεν μπορώ απ το φοβάμαι δε φοβάμαι, απ το φταίω δε φταίω… δεν είναι απέναντι γιαβρί μου ούλα τούτα συνέχεια είναι σε μια γραμμή είναι δε θα χρειαστεί να κάνουμε κανά άλμα τελείτσα τελείτσα θα τη φτιάξουμε τη γραμμή και θαχουμε περάσει απέναντι χωρίς να το καταλάβουμε…που λέει ο λόγος μανάρι μου σαράντα χρόνια ταχουμε ακόμα …άιντε έλα κουραστήκαμε πάμε κι έχει πάρτυ στο νατασσούκο πάμε που σε λέω καλοκαιρινό δροσάτο σαν γρανίτα λεμονοφράουλα, πάμε να μας τρατάρει το κορίτσι!!!