Μα το θεό βρε χαρά μαυτό τόνειρο ζω να μπορέσω να πω στα πενήντα να μπορέσω να πω στα παιδιά, ότι τίποτα δεν ήταν χαμένο, κανένα κλάμα και κανένας λυγμός και κανένας πόνος τους δεν ήταν χαμένος, δεν πήγε τζάμπα, δεν πήγε στράφι και να το πω νηφάλια θέλω, μετά λόγου γνωσις, χωρίς ποτό... πρωί να τους το πω θελω, πρωι με τα μαλιά μου άσπρα και καρφάκια, να τολμήσω να με δω στον καθρέφτη και να με δω όμορφη με τάσπρα μου και τις ρυτίδες μου και τα σημάδια μου και να τους πω ...'οχι στα δικά μου παιδιά, στα παιδιά του κόσμου να πω...και να μαι σίγουρη να μαι σίγουρη πως τίποτα απ τον πόνο κι απ τα δάκρυα κι απ το χτύπημα δεν πήγε χαμένο...και να τους πω να δουν κατάματα την ανατολή και τα χρώματα και τη χαρά για το καινούριο, το άσπρο το παιδεμένο, μόν σίγουρη να μαι, θέλω
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
.jpg){kind=small}
3 σχόλια:
Ψιτ ψιτ...
Άκου να σε πω εσένα!
Γιατί τα ρίχνεις πέντε-πέντε τα ποστ σου; Για να μην προλαβαίνουμε;
Για ρύθμισε την ροή των ποστ σου στο μπλογκ παρακαλώ!
Δεν είναι κατάσταση αυτή!
Ή που δεν γράφεις τίποτε για 12 μέρες ή που μας τα κερνάς μαζεμένα;
Ή να πεινάμε ή να ντερλικώσουμε μέχρι σκασμού δηλαδή;
:)
καλως σε βρισκω κοπελάρα, ακου ακου, ο Μάνος μας ο Λοϊζος έλεγε "τιποτα δεν πάει χαμένο" και νομίζω είχε δίκιο, νομίζω πως το κέρδος εκτιμάται μετά από μια μεγάλη χασούρα, ούτε δίφραγκο για σπίρτα, τότε τα επόμενα χαμόγελα κ οι στιγμές θα ευγνωμονούν συγκρινοντας συνειδητά ή όχι. Τα φιλιά μου,
3 μπάλες από το cream n' cookies που έχεις στην φωτό παρακαλώ...
Η υπερβολή χαρακτηριστικό μας Αλουφάκη :)
Άιντε και καλά μπάνια, σε ποιο χωριό της Χαβάης είπαμε;)
Σεφ καλώς επέστρεψες, φιλιά κι από μένα ελπίζω να σάρεσε το παγωτάκι:)
Καριστωωωωω και τους δυο σας
Δημοσίευση σχολίου